Η σωματική και η πνευματική σου τροφή αποτελούν τον οριστή γι’ αυτό που είσαι σήμερα.
Λες
πως σε αγαπάς μα επί τω έργω δεν σ’ αγαπάς. Στη πραγματικότητα καρφάκι
δεν σου καίγεται να νιώθεις αληθινά περήφανος και να πλησιάζεις κάθε
μέρα τη καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
Κάθε
μέρα σε σακατεύεις, κάθε μέρα σε υποβιβάζεις σε κάτι που δεν σε τιμά να
εκπροσωπείς γιατί επιλέγεις να φαίνεσαι αδύναμος, γιατί γίνεσαι έρμαιο
της στιγμιαίας παρόρμησης και παραιτείσαι από τη σχέση με τον ίδιο σου
τον εαυτό με αποτέλεσμα στο τέλος να σε μισείς και να νιώθεις
αυτολύπηση.