Δούναι και Λαβείν. Αν το καλοσκεφτούμε, αυτή είναι η ζωή μας. Από
την ώρα που γεννιόμαστε ως και την ώρα που πεθαίνουμε, δίνουμε και
παίρνουμε. Υλικά και άυλα πράγματα. Κυρίως, όμως, άυλα. Και με αυτό,
εννοούνται τα συναισθήματα, οι πράξεις, οι σκέψεις, η ενέργεια.
Σαφέστατα και υπάρχουν και τα υλικά αγαθά και πράγματα, όπως τα χρήματα. Όμως, κι αυτά ενέργεια είναι, εν τέλει.
Μεγαλώνουμε
σε μία καθαρά δυτική και παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, η οποία πρεσβεύει
συγκεκριμένες αξίες, βασισμένες στη λεγόμενη “ηθική” και παρά τις
θρησκευτικές επιρροές περί μοιράσματος, αγάπης, αλληλεγγύης κι ούτω
καθεξής, στην πράξη, αυτό που γίνεται φανερό είναι ότι, κι αυτοί που τα
προωθούν δεν τα πιστεύουν, δεν τα ακολουθούν, δεν τα πράττουν. Το
κλασσικό “διπλό μήνυμα”.