Οι περισσότεροι άνθρωποι, παρόλο που δεν το γνωρίζουν, κοιμούνται.
Κοιμούνται όταν γεννήθηκαν, κοιμούνται όταν ζουν, κοιμούνται όταν
παντρεύονται, κοιμούνται όταν μεγαλώνουν τα παιδιά τους, κοιμούνται όταν
πεθαίνουν χωρίς να ξυπνήσουν ποτέ.
Δεν θα φτάσουν ποτέ να κατανοήσουν την ομορφιά και το μεγαλείο που λέγεται ανθρώπινη ύπαρξη.
Η πιθανότητα αφύπνισης είναι αντιστρόφως ανάλογη με το πόση αλήθεια μπορείτε να συλλέξετε χωρίς να το βάλετε στα πόδια.
Μέχρι σε πιο σημείο είστε διατεθειμένοι να σκεφτείτε σε κάτι που δεν σας είναι οικείο;
Νομίζετε
πως είστε ελεύθεροι, αλλά πιθανώς δεν υπάρχει μια χειρονομία, μία
σκέψη, ένα συναίσθημα, μια στάση, μια πεποίθηση που δεν προέρχεται από
κάποιον ή κάτι άλλο. Δεν είναι τραγικό;
Πρόκειται για μια μηχανική ζωή , που σας επιβλήθηκε. Και δεν το γνωρίζετε.
Είστε
σκλάβοι όλων εκείνων που δεν συνειδητοποιείται. Μπορείτε να ελέγξετε
εκείνα τα πράγματα για τα οποία είστε συνειδητοποιημένοι, αλλά εκείνα
για τα οποία δεν είστε συνειδητοποιημένοι ελέγχουν εσάς. Όταν
συνειδητοποιήστε, τότε απελευθερώνεστε από αυτά.
Είναι επώδυνο. Πράγματι, όταν αρχίζουμε να αφυπνιζόμαστε, αισθανόμαστε πολύ πόνο.
Είναι
επώδυνο να βλέπεις να γκρεμίζονται οι ίδιες μας οι ψευδαισθήσεις. Όλα
αυτά που νόμιζες πως κατασκεύαζες συνθλίβονται, και αυτό είναι επώδυνο.
Αλλά όταν γκρεμίζονται οι ψευδαισθήσεις, επιτέλους έρχεστε σε επαφή με την πραγματικότητα!”