Δύο είναι οι κατηγορίες ανθρώπων που θα γνωρίσεις στην ζωή σου.
Εκείνοι
που θα ανοίξουν τις σελίδες τους και θα σε αφήσουν να διαβάσεις και την
τελευταία λέξη του βιβλίου τους και εκείνοι που θα σε αφήσουν απλά να
τους ξεφυλλίσεις χωρίς να καταλάβεις την ουσία τους.
Εκείνοι που είναι ανοιχτά βιβλία δεν θα σε κάνουν ποτέ να αμφιβάλεις για εκείνους.
Θα σου ανοίξουν την καρδιά τους, θα γελάσουν με την ψυχή τους, θα
ανοίξουν το σπίτι τους και θα κάνουν τα πάντα για να το νιώσεις σαν δικό
σου.
Είναι εκείνοι που ξέρεις πως μπορείς να ανοιχτείς, πως μπορείς να κλάψεις και να ξεσπάσεις. Είναι εκείνοι που θέλουμε δίπλα μας.
Θέλουμε ανθρώπους με παιδικές ψυχές που να δείχνουν τα συναισθήματά τους χωρίς να φοβούνται. Θέλουμε ανθρώπους αληθινούς που δεν κρίνουν. Θέλουμε εκείνους που μας θυμούνται λιγάκι παραπάνω.
Εκείνους που φτιάχνουν χρόνο ακόμα και αν δεν έχουν. Εκείνους που αγαπάνε και το δείχνουν και το λένε. Θέλουμε την επιβεβαίωση. Αυτή τη γλυκιά επιβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά.
Η ζωή είναι πολύ όμορφη για να είσαι μόνος. Όλα είναι καλύτερα όταν έχεις κοντά σου αυτούς που αγαπάς.
Να είσαι ευγνώμων αν έχεις βρει τέτοιους ανθρώπους γιατί είναι σπάνια, ακατέργαστα διαμάντια.
Και πρέπει να τους φυλάς σαν τα μάτια σου.
