H δεύτερη εγκυμοσύνη και ο θυμός στο πρώτο παιδί

Η δεύτερη εγκυμοσύνη και τα συμπτώματα θυμού στο πρώτο παιδί

Από τη θερπαπεύτρια Λίζα Μίνερ

Οι γονείς αρχίζουν να σκέφτονται την απόκτηση και άλλου παιδιού όταν το πρώτο τους παιδί φτάνει περίπου δύο ετών. Ένα παιδί αυτής της ηλικίας, που έχει όλο και μεγαλύτερη επίγνωση των ανθρώπων γύρω του, εύκολα αντιλαμβάνεται, ακόμη καί όταν η εγκυμοσύνη της μητέρας δεν είναι εμφα­νής, ότι είναι απορροφημένη από κάτι άλλο. Ίσως νιώθει απλώς ένα ακαθόριστο συναίσθημα ότι κάτι συμβαίνει. Κα­θώς η εγκυμοσύνη προχωρά. υπάρχει εκ των πραγμάτων λιγότερος χώρος στα γόνατα της μητέρας και το μικρό παιδί αρχίζει να αισθάνεται παραγκωνισμένο προτού ακόμη γεν­νηθεί το βρέφος. Τις στιγμές που αισθάνεται ιδιαίτερα θυ­μωμένο και πληγωμένο από τη νέα εγκυμοσύνη της μητέρας του, ο πατέρας ή ένας από τους παππούδες που αγαπάει μπορεί να αποτελέσει πηγή παρηγοριάς και επιβεβαίωσης. Επίσης, το νήπιο θα βοηθηθεί πολύ αν οι γονείς του αναγνω­ρίσουν ότι είναι πληγωμένο, του μιλήσουν γι’ αυτό και το αφήσουν να εκφράσει μερικά από τα συναισθήματά του. Πολ­λές φορές οι γονείς βρίσκουν τον έντονο θυμό και τη ζήλια του μικρού παιδιού πολύ δυσάρεστα - για παράδειγμα, μπο­ρεί αυτό να προσπαθήσει να χτυπήσει τη μητέρα του στην κοιλιά ή να καταστρέφει ένα αγαπημένο του παιχνίδι. Αυτή την περίοδο το παιδί μπορεί να παρουσιάσει διαταραχές στον ύπνο ή δυσκολίες στο φαγητό, κρίσεις θυμού ή παλιν­δρόμηση στη διαδικασία εκπαίδευσης για τον έλεγχο των σφιγκτήρων (toilet training). Με αυτό τον τρόπο το ενός έτους παιδί εκφράζει τα συναισθήματά του για ένα γεγονός που το διαταράσσει τόσο πολύ, όπως είναι η εγκυμοσύνη. Μιλώντας του για τον αναμενόμενο τοκετό με λόγια που μπορεί να κα­ταλάβει και ιδιαίτερα για το διακανονισμό σχετικά με τη φροντίδα του στη διάρκεια της παραμονής της μητέρας στο νοσοκομείο, το παιδί βοηθιέται να αισθανθεί ότι συμμετέχει στο γεγονός και διαβεβαιώνεται ότι έχει μια ασφαλή θέση στην οικογένεια παρ’ όλο τον ερχομό του νέου βρέφους.