Κυρίαρχο το θέμα της έντασης στη Λωρίδα της Γάζας
Ο γερμανός πρόξενος Χανς Γιοακίμ Φούχτελ
Στον προπηλακισμό του γερμανού προξένου στη Θεσσαλονίκη αναφέρονται
σήμερα οι περισσότερες γερμανικές εφημερίδες. Κυρίαρχο θέμα ωστόσο η
ένταση στη Λωρίδα της Γάζας.
«Επίθεση στον γερμανό πρόξενο στην Ελλάδα» είναι ο τίτλος ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα του περιοδικού Focus που σημειώνει μεταξύ άλλων: «Πολλοί Έλληνες θεωρούν τη Γερμανία κύριο υπεύθυνο για τη σκληρή πολιτική λιτότητας που βιώνει η χώρα».
«Αυγά στον πρόξενο – Έλληνες διαδηλωτές επιτίθενται σε γερμανό διπλωμάτη», τιτλοφορείται άρθρο στη σημερινή Frankfurter Allgemeine Zeitung η οποία αφού αναφέρεται στον προπηλακισμό του προξένου και τις δηλώσεις Φούχτελ που φέρεται να προκάλεσαν την οργή των διαδηλωτών, παρατηρεί: «Στην αρχή η ελληνική κυβέρνηση μάλλον αδιαφορούσε για τον κινητικότατο Γερμανό. Στο μεταξύ όμως τον επαινεί. Η πρωτοβουλία Φούχτελ “είναι πολύ σημαντική για την Ελλάδα” δηλώνει προς την εφημερίδα και ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης».
Θα πει την αλήθεια η Μέρκελ;
Τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στο ζήτημα της ελληνικής κρίσης και τη στάση της Α. Μέρκελ σχολιάζει σήμερα η Rheinische Post: «Το ελληνικό πρόβλημα μπορεί να εξελιχθεί σε αχίλλειο πτέρνα για την καγκελάριο. Η Ανγκελα Μέρκελ δεν θα μπορέσει να συντηρήσει για πολύ ακόμη την εντύπωση ότι η διάσωση της υπερχρεωμένης Ελλάδας δεν θα κοστίσει τίποτα στους γερμανούς φορολογούμενους. Προς το παρόν και με αμφιλεγόμενες καλλιτεχνίες η κυβέρνηση προσπαθεί ακόμη απεγνωσμένα να κερδίσει χρόνο και να αποτρέψει ένα ελληνικό κούρεμα μέχρι τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2013. Ακόμη κι αν τα καταφέρει, θα είναι αναπόφευκτο να παραδεχθεί μετά τις εκλογές ότι στην Ελλάδα θα χαθεί διψήφιος αριθμός δισεκατομμυρίων. Εάν δεν παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους οι χώρες της ευρωζώνης, τότε η χρεοκοπία δεν μπορεί να αποφευχθεί. Οικονομικά η χώρα βρίσκεται σε τόσο δεινή θέση που η επίτευξη του στόχου της βιωσιμότητας έχει απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο. Πότε θα εμπιστευτούν ιδιώτες επενδυτές και πάλι τη χώρα, δανείζοντάς της εθελοντικά και πάλι τα χρήματά τους, είναι τελείως ανοιχτό. Όσο νωρίτερα πει η Μέρκελ την αλήθεια στους πολίτες, τόσο λιγότερο θα μειωθούν οι πιθανότητές της το 2013».
«Ζορμπάς και η ελληνική δίψα για ζωή»
Αυτός είναι ο τίτλος σχολίου στην ελβετική Neue Zürcher Zeitung που σημειώνει: «Είναι προσωπικό θέμα πώς αντιμετωπίζει κανείς μια κρίση, πολιτική ή προσωπική. Ωστόσο μπορεί κανείς να εμπνευστεί από τους συνανθρώπους του. Ο έλληνας συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, για παράδειγμα, έμαθε στο πεδίο διαχείρισης κρίσεων αρκετά από τον φίλο του Γιώργο Ζορμπά. Και αυτός του έδωσε την αφορμή να γράψει το βιβλίο Αλέξης Ζορμπάς». Η ταινία που ακολούθησε το 1964 «πρόσφερε στους Έλληνες μια ισχυρή δόση εθνικής υπερηφάνειας. Χάρη στον εξαιρετικό Άντονι Κουίν στο ρόλο του Ζορμπά, γεννήθηκε ένα κλισέ: οι Έλληνες ξεπερνούν δύσκολες καταστάσεις με γιορτές και χορούς. Πράγματι, και ο αληθινός Ζορμπάς φέρεται να άρχισε να χορεύει μετά το θάνατο του παιδιού του για να αντέξει την τεράστια απώλεια. Σήμερα και η Ελλάδα βιώνει μια δύσκολη περίοδο και καλείται να ξεπεράσει την καταστροφική οικονομική κρίση. Ξέχασαν οι Έλληνες πώς να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις; Ένα μουσείο στο Παλαιοχώρι της Χαλκιδικής στη βόρεια Ελλάδα θα μπορούσε να τους το θυμίσει. Θα στεγαστεί σε ένα σπίτι στο οποία έζησε για μεγάλο διάστημα ο Γιώργος Ζορμπάς. Ωστόσο μέχρι στιγμής το πρότζεκτ σκόνταψε σε διάφορα εμπόδια. Οι ελάχιστοι επισκέπτες που πληροφορούνται για την ύπαρξη του σπιτιού από τους ντόπιους μπορούσαν να το δουν μέχρι σήμερα μόνον από έξω. Εάν όμως υλοποιούνταν τώρα τα σχέδια για το μουσείο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα βήμα για να δώσει νέα δίψα για ζωή όχι μόνον στους κατοίκους του χωριού. Ίσως το πνεύμα του Ζορμπά να μεταφερθεί σε ολόκληρη τη χώρα και να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μια δημιουργική συνέχεια. Ο Κουίν το έθεσε άλλωστε σωστά στην ταινία: “Life is trouble – only death is not” (η ζωή είναι μια φασαρία – μόνο ο θάνατος δεν είναι».
Εγγύς Ανατολή και η λογική των όπλων
Κυρίαρχο θέμα στα σχόλια του σημερινού ευρωπαϊκού τύπου είναι η ένταση στη Λωρίδα της Γάζας. Η γαλλική La Croix παρατηρεί: «Η νέα βία δεν εκπλήσσει. Το Ισραήλ βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και σε τέτοιες περιόδους παρατηρείται συχνά το φαινόμενο η παλιά κυβέρνηση να αφήνει να μιλάνε τα όπλα για να δείξει την αποφασιστικότητά της να προστατεύσει τη χώρα. Ωστόσο είναι λυπηρό ότι η ισραηλινή κυβέρνηση ποντάρει μόνο σε μια στρατιωτική λύση και δεν αναζήτησε καθόλου τα τελευταία χρόνια μια πολιτική λύση. Η κυβέρνηση του Μαχμούντ Αμπάς, που αναγνωρίζεται από τους Παλαιστινίους στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, απορρίπτει τον ένοπλο αγώνα και διατείνεται ότι είναι έτοιμη για διάλογο. Τα ισραηλινά πολιτικά κόμματα προτιμούν τη λογική των όπλων και εμπιστεύονται τη μεγάλη δύναμη του στρατού τους. Μια διαρκής ειρήνη για το Ισραήλ θα πρέπει όμως να είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης. Ωστόσο ποιος έχει το θάρρος να το κάνει;».
«Αυγά στον πρόξενο – Έλληνες διαδηλωτές επιτίθενται σε γερμανό διπλωμάτη», τιτλοφορείται άρθρο στη σημερινή Frankfurter Allgemeine Zeitung η οποία αφού αναφέρεται στον προπηλακισμό του προξένου και τις δηλώσεις Φούχτελ που φέρεται να προκάλεσαν την οργή των διαδηλωτών, παρατηρεί: «Στην αρχή η ελληνική κυβέρνηση μάλλον αδιαφορούσε για τον κινητικότατο Γερμανό. Στο μεταξύ όμως τον επαινεί. Η πρωτοβουλία Φούχτελ “είναι πολύ σημαντική για την Ελλάδα” δηλώνει προς την εφημερίδα και ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης».
Θα πει την αλήθεια η Μέρκελ;
Τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στο ζήτημα της ελληνικής κρίσης και τη στάση της Α. Μέρκελ σχολιάζει σήμερα η Rheinische Post: «Το ελληνικό πρόβλημα μπορεί να εξελιχθεί σε αχίλλειο πτέρνα για την καγκελάριο. Η Ανγκελα Μέρκελ δεν θα μπορέσει να συντηρήσει για πολύ ακόμη την εντύπωση ότι η διάσωση της υπερχρεωμένης Ελλάδας δεν θα κοστίσει τίποτα στους γερμανούς φορολογούμενους. Προς το παρόν και με αμφιλεγόμενες καλλιτεχνίες η κυβέρνηση προσπαθεί ακόμη απεγνωσμένα να κερδίσει χρόνο και να αποτρέψει ένα ελληνικό κούρεμα μέχρι τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2013. Ακόμη κι αν τα καταφέρει, θα είναι αναπόφευκτο να παραδεχθεί μετά τις εκλογές ότι στην Ελλάδα θα χαθεί διψήφιος αριθμός δισεκατομμυρίων. Εάν δεν παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους οι χώρες της ευρωζώνης, τότε η χρεοκοπία δεν μπορεί να αποφευχθεί. Οικονομικά η χώρα βρίσκεται σε τόσο δεινή θέση που η επίτευξη του στόχου της βιωσιμότητας έχει απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο. Πότε θα εμπιστευτούν ιδιώτες επενδυτές και πάλι τη χώρα, δανείζοντάς της εθελοντικά και πάλι τα χρήματά τους, είναι τελείως ανοιχτό. Όσο νωρίτερα πει η Μέρκελ την αλήθεια στους πολίτες, τόσο λιγότερο θα μειωθούν οι πιθανότητές της το 2013».
«Ζορμπάς και η ελληνική δίψα για ζωή»
Αυτός είναι ο τίτλος σχολίου στην ελβετική Neue Zürcher Zeitung που σημειώνει: «Είναι προσωπικό θέμα πώς αντιμετωπίζει κανείς μια κρίση, πολιτική ή προσωπική. Ωστόσο μπορεί κανείς να εμπνευστεί από τους συνανθρώπους του. Ο έλληνας συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, για παράδειγμα, έμαθε στο πεδίο διαχείρισης κρίσεων αρκετά από τον φίλο του Γιώργο Ζορμπά. Και αυτός του έδωσε την αφορμή να γράψει το βιβλίο Αλέξης Ζορμπάς». Η ταινία που ακολούθησε το 1964 «πρόσφερε στους Έλληνες μια ισχυρή δόση εθνικής υπερηφάνειας. Χάρη στον εξαιρετικό Άντονι Κουίν στο ρόλο του Ζορμπά, γεννήθηκε ένα κλισέ: οι Έλληνες ξεπερνούν δύσκολες καταστάσεις με γιορτές και χορούς. Πράγματι, και ο αληθινός Ζορμπάς φέρεται να άρχισε να χορεύει μετά το θάνατο του παιδιού του για να αντέξει την τεράστια απώλεια. Σήμερα και η Ελλάδα βιώνει μια δύσκολη περίοδο και καλείται να ξεπεράσει την καταστροφική οικονομική κρίση. Ξέχασαν οι Έλληνες πώς να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις; Ένα μουσείο στο Παλαιοχώρι της Χαλκιδικής στη βόρεια Ελλάδα θα μπορούσε να τους το θυμίσει. Θα στεγαστεί σε ένα σπίτι στο οποία έζησε για μεγάλο διάστημα ο Γιώργος Ζορμπάς. Ωστόσο μέχρι στιγμής το πρότζεκτ σκόνταψε σε διάφορα εμπόδια. Οι ελάχιστοι επισκέπτες που πληροφορούνται για την ύπαρξη του σπιτιού από τους ντόπιους μπορούσαν να το δουν μέχρι σήμερα μόνον από έξω. Εάν όμως υλοποιούνταν τώρα τα σχέδια για το μουσείο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα βήμα για να δώσει νέα δίψα για ζωή όχι μόνον στους κατοίκους του χωριού. Ίσως το πνεύμα του Ζορμπά να μεταφερθεί σε ολόκληρη τη χώρα και να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μια δημιουργική συνέχεια. Ο Κουίν το έθεσε άλλωστε σωστά στην ταινία: “Life is trouble – only death is not” (η ζωή είναι μια φασαρία – μόνο ο θάνατος δεν είναι».
Εγγύς Ανατολή και η λογική των όπλων
Κυρίαρχο θέμα στα σχόλια του σημερινού ευρωπαϊκού τύπου είναι η ένταση στη Λωρίδα της Γάζας. Η γαλλική La Croix παρατηρεί: «Η νέα βία δεν εκπλήσσει. Το Ισραήλ βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και σε τέτοιες περιόδους παρατηρείται συχνά το φαινόμενο η παλιά κυβέρνηση να αφήνει να μιλάνε τα όπλα για να δείξει την αποφασιστικότητά της να προστατεύσει τη χώρα. Ωστόσο είναι λυπηρό ότι η ισραηλινή κυβέρνηση ποντάρει μόνο σε μια στρατιωτική λύση και δεν αναζήτησε καθόλου τα τελευταία χρόνια μια πολιτική λύση. Η κυβέρνηση του Μαχμούντ Αμπάς, που αναγνωρίζεται από τους Παλαιστινίους στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, απορρίπτει τον ένοπλο αγώνα και διατείνεται ότι είναι έτοιμη για διάλογο. Τα ισραηλινά πολιτικά κόμματα προτιμούν τη λογική των όπλων και εμπιστεύονται τη μεγάλη δύναμη του στρατού τους. Μια διαρκής ειρήνη για το Ισραήλ θα πρέπει όμως να είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης. Ωστόσο ποιος έχει το θάρρος να το κάνει;».
