Κουράστηκα να λέω εγώ συνέχεια “δεν πειράζει”
Ήμουν εκεί στην άκρη του δρόμου και περίμενα μια ζωή.
Από μικρό παιδάκι. Πάντα κάποιον περίμενα.
Κάποιος να έρθει. Κάποιος να μην φύγει.
Χωρίς να απαιτώ.
Αυτό
το ατελείωτο πήγαινε - έλα δεν σταμάταγε ποτέ. Πάντα κάποιος ερχόταν
και κάποιος έφευγε .Χωρίς καν να με παρατηρεί. Χωρίς καν να με βλέπει.
Χωρίς να ακούει τη δική μου φωνή.