Είναι φορές που αναρωτιέσαι γιατί όλα γύρω σου να αλλάζουν τροπή και να μην παραμένουν ως έχουν.
Γιατί να μεταβάλλονται τόσο εύκολα, άνθρωποι, καταστάσεις και να γκρεμίζονται με το παραμικρό, σαν μην χτίστηκαν ποτέ;
Γιατί
να μην υπάρχει ένα κουμπί που να τα διορθώνει όλα και να σβήνει τα λάθη
και τα σφάλματα που κάνουμε; Γιατί η ζωή να μην μοιάζει απλά με ένα
πίνακα ζωγραφικής, που μένει κρεμασμένος στο ίδιο σημείο πάντα κι να
απεικονίζει διαρκώς την ίδια εικόνα, χωρίς να τσαλακώνεται και να
ξεθωριάζει;
Το
πάντα αυτό του πίνακα ωστόσο μπορεί να μετατραπεί εύκολα, με την δύναμη
ενός σεισμού που θα τον κάνει να πέσει, να σπάσει, να γίνει θρύψαλα.