Να έχεις απαιτήσεις μόνο από τον εαυτό σου.
Όχι από τους άλλους.
Οι άλλοι δε σου φταίνε.
Δε γίνεται να ελέγχεις τους ανθρώπους.
Ο καθένας έχει την προσωπική του ελευθερία και δεν μπορείς να του τη στερήσεις.
Το
να φτιάξεις τον κόσμο σου κάνοντας τον να μοιάζει ουτοπικός απλά θα σου
δημιουργήσει ψευδαισθήσεις και αργότερα θα έρθει η στιγμή που αυτός ο
κόσμος θα γεμίσει συντρίμμια.
Με το να επιβάλλεσαι και να επιβάλλεις στους άλλους καταντάς να τους βάζεις σε έναν αναγκαστικό αγώνα επιβίωσης μαζί σου.
Δε σκορπάς χαρά γύρω σου, σκορπάς απόγνωση λειτουργώντας έτσι.
Οι
σχέσεις για να κρατηθούν και να έχουν ισορροπία χρειάζονται ανθρώπους
που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, όχι έναν άνθρωπο που αποφασίζει μόνος
του.
Δε
χρειάζεται μόνο να μιλάς, χρειάζεται και να ακούς τον άλλο, να
νοιάζεσαι και για τη δική του ψυχική υγεία. Όχι μόνο για τη δική σου.
Γι’ αυτό να μην έχεις απαιτήσεις από τους άλλους.
Να έχεις απαιτήσεις μόνο από τον εαυτό σου.