Ένα
υπέροχο κείμενο, γραμμένο από μια μαμά που δίνει τη δική της μάχη με
τον καρκίνο, μας θύμισε πως η ζωή δεν μας ρωτά αν είμαστε δυνατές – απλά
μας αναγκάζει να είμαστε!
Η
σελίδα «Εθελοντές Δότες Μυελού των Οστών Σητείας-ΜΑΧΟΥ!» φιλοξένησε τη
συγκεκριμένη ανάρτηση κι εμείς θελήσαμε να τη μοιραστούμε μαζί σας:
«Η ζωή δεν σε ρωτάει αν θέλεις να είσαι δυνατός, σε αναγκάζει να είσαι…
Μετά
και την 2η από τις 4 δόσεις χημειοθεραπείας που πρέπει να κάνω
(καρκίνος μαστού) με τα δυο φάρμακα (ΕC), κι αφού ήδη πλέον την 2η
εβδομάδα με πονούσαν απίστευτα οι ρίζες των μαλλιών μου, χθες η μεγάλη
μέρα του ξυρίσματος.
Τα
είχα ήδη κόψει κοντά από καρέ πρόσφατα για να προετοιμαστώ κάπως
ψυχολογικά…και έχω προμηθευτεί επίσης περούκα πριν τις θεραπείες.
Αναρτώ
την σημερινή μου εικόνα (και αμακιγιάριστη), για να δώσω θάρρος και σε
άλλες γυναίκες εδώ μέσα, να μην το πάρουν κατάκαρδα, διότι πρόκειται
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΡΙΧΕΣ, κορίτσια!
Οι θεραπείες προκαλούν πολύ πιο σοβαρές παρενέργειες από την τριχόπτωση και βεβαίως τις απεύχομαι σε όλες μας!
Άκουσα
και για την κάσκα…δώρον άδωρο κορίτσια…η τριχόπτωση είναι αναπόφευκτη
ανάλογα με το σχήμα των φαρμάκων… Και αν έχετε παιδάκια, να ξέρετε ότι
αυτά έχουν ιδιαίτερες αντοχές και δυνάμεις να αντιμετωπίσουν την νέα
εικόνα της μαμάς τους.
Κι
έχω κι εγώ ένα αγοράκι 13 ετών, που επέδειξε μεγάλη δύναμη και με
βοήθησε κιόλας στο κούρεμα ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΗΘΕΛΕ και μόνος του. Η μόνη που
σοκαρίστηκε ήταν η μανούλα μου, αλλά σε 2 ώρες το ξεπέρασε
Η
δε αδερφή μου, προς μεγαλύτερη έκπληξη δική μου, κούρεψε τα μαλλιά της
που είχε χρόνια ως την μέση της, εντελώς κοντά για υποστήριξη. Όπως και ο
σύντροφος μου.
Τους
αγαπώ όλους, γιατί δεν θα ασχοληθούμε με τρίχες! Θάρρος λοιπόν
κορίτσια. Απλά θα γίνουμε πιο πολλές φαλακρές τραγουδίστριες και θα
τραγουδήσουμε μαζί στο τέλος το τραγούδι της ΝΙΚΗΣ πιο δυνατά!
