Σε έχω απέναντι μου, σε ακούω να μιλάς.
Μου μιλάς για μία επιστροφή μετά από αρκετούς μήνες.
Σε
ακούω με προσοχή γιατί εγώ ξέρω από τι επιβίωσες. Εγώ ήμουν δίπλα σου
και σκούπιζα τα γεμάτα δάκρυα μάτια σου. Μαζί καταφέραμε να σταθείς στα
πόδια σου και να αντηχεί πάλι στην παρέα μας το σπαρταριστό γέλιο σου.
Σε ακούω να μιλάς πάλι για εκείνον.
Θέλει
να είστε μαζί γιατί ποτέ δεν σε ξέχασε. Προσπάθησε στην αγκαλιά μιας
άλλης να θάψει τις στιγμές και τα όνειρα σας, αλλά δεν τα κατάφερε.
Γιατί πάντα εσένα έχει μέσα του. Σου το ομολογεί ξεκάθαρα. Ήταν εκεί για να μην γυρίσει σε σένα.
Τον
πιστεύεις γιατί κι αυτό φαινόταν. Δεν εξαφανίστηκε τελείως. Αντιθέτως
έκανε τα πάντα, με ένα μοναδικό τρόπο έδινε το παρόν στη ζωή σου.
Δεν σε ξέχασε ποτέ, σου λέει με τα γεμάτα δάκρυα ματιά του.
Αλλά κι εσύ δεν ξέχασες ποτέ, του ομολογείς μέσα από τα δικά σου δακρυσμένα μάτια .
Μόνο
που εσύ δεν ξέχασες τις στιγμές που σε έκανε να κλαις. Μόνο που εσύ δεν
ξέχασες πόσο πόνο σε κέρασε η άδικη συμπεριφορά του.
Κι αυτόματα αυτή η επιστροφή, πλημμύρισε τα μάτια σου ξανά. Και δεν ήταν δάκρυα χαράς που να πάρει η οργή.
Στο φιλί του δεν ένιωσες το σπαρτάρισμα που σου προκαλούσε κάθε άγγιγμα του.
Σου ξύπνησε συναισθήματα που είχες ξεχάσει.
Όλα
τα ένιωσες εκτός από αγάπη. Όχι επειδή δεν τον αγάπησες . Αντιθέτως
κάποτε τον λάτρεψες. Αλλά φρόντισε να καταστρέψει ό,τι όμορφο ένιωσες
για εκείνον.
Σου ζητάει μια ευκαιρία να δεις την αλλαγή.
Σου λέει ότι άλλαξε .
Του λες ότι άλλαξες κι εσύ.
Δεν νιώθεις πια. Δεν θες άλλη μια καταστροφή στη ζωή σου από τον ίδιο άνθρωπο. Όχι τώρα πια, που είσαι καλά .
Άλλαξε σου φωνάζει , και μέσα σε λίγες ώρες πήρες πάλι δείγματα μιας ανύπαρκτης αλλαγής .
Μου
μιλάς με το στομάχι σου δεμένο κόμπο, ακόμα μια φορά . Πάλι βλέπω την
ίδια στεναχώρια στα μάτια σου. Πάλι χάθηκε το γέλιο σου, μόνο με την
εμφάνιση του.
Πάλι είσαι έτοιμη να κλάψεις.
Λυπάμαι, μου λες. Αλλά πέρασα τόσα πολλά δίπλα του και δεν μπορώ να ξεχάσω.
Ανάσαινα ανακουφισμένη, όταν σε άκουσα να μου λες οτι δεν θα ξανακάνεις κακό στον εαυτό σου.
Ανάβεις το τσιγάρο σου, χαζεύεις τον καπνό και με ένα βλέμμα γεμάτο σιγουριά, μου λες…
Ο κύκλος έκλεισε.
Η πόρτα σφράγισε.
Ο κύβος ερρίφθη.
Το έργο το έχω ξαναδεί, και δεν με χαραμίζω πια.
Είναι αργά για επιστροφές.
Σε κοιτάζω στα μάτια. Βλέπω στο βλέμμα σου μια σιγουριά, που διώχνει κάθε δικό μου φόβο για πισωγύρισμα.
Με βήμα σταθερό κατευθύνομαι στο ραδιόφωνο. Επιλέγω ένα τραγούδι και γυρνώ να σε κοιτάξω….
“Επιστροφές, καταστροφές” ακούγεται η φωνή του γνωστού καλλιτέχνη.
Το ακούς με προσοχή και γελάς..
Και τώρα μου λες άκου το δικό μου τραγούδι.
Στήνω αυτί με προσοχή!
“Τελειωμένες Καταστάσεις”
Και είναι εξαιρετικά αφιερωμένο.
Λία Ευαγγελίδου
