Η κατάθλιψη έχει συνδεθεί στο μυαλό όλων μας με κάτι εγγενώς κακό, με το σκοτάδι και την άσχημη πλευρά της ζωής. Είναι η κυριαρχία του κακού, το άσχημο μονοπάτι που οδηγεί στην απουσία του ενδιαφέροντος για τη ζωή. Είναι μία ασθένεια στην οποία κυριαρχεί η έλλειψη διάθεσης, η απαισιοδοξία, η άσχημη θέαση του εαυτού, η έλλειψη διάθεσης και χαράς.
Η κατάθλιψη είναι πάντοτε μία επώδυνη εμπειρία για κάθε άνθρωπο που έχει κληθεί να την αντιμετωπίσει, καθώς ο ίδιος καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό του και να τον πείσει να δει το ομορφότερο εκείνη τη στιγμή που ο εσωτερικός του κόσμος του φωνάζει πως όλα είναι σκοτεινά.
Η κατάθλιψη προσβάλλει όλο και περισσότερους ανθρώπους, ενώ οι δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες φαίνεται πως δυσχεραίνουν την ψυχολογία πολλών ανθρώπων. Στη χώρα μας ειδικά, τα ποσοστά πλέον είναι πάρα πολύ υψηλά.
Και όμως, η κατάθλιψη και το οδυνηρό βίωμα αυτής της ασθένειας, μπορεί να σε κάνει σοφότερο ως άνθρωπο. Να σου δείξει πως η θλίψη στη ζωή μπορεί να βιωθεί από όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως πλούτου, κοινωνικής θέσης ή κατάστασης. Η κατάθλιψη σε διδάσκει την ταπεινότητα, μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους με περισσότερο σεβασμό.
Αντιλαμβάνεσαι τότε πως δεν υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι για να διακατέχεσαι από αλαζονεία και τη διάθεσης υποτίμησης των άλλων ανθρώπων. Η κατάθλιψη σε μαλακώνει, διότι σου δείχνει πως μπορεί να γίνεις αδύναμος, ακόμα και αν θεωρείς πως είσαι δυνατός.
Βιώνοντας την κατάθλιψη και ξεπερνώντας την, μαθαίνεις και εσύ ο ίδιος να αναλύεις ορθότερα τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, θέλεις περισσότερο να τους βοηθάς και επιθυμείς να μην είσαι ένας άνθρωπος απών από τη δυστυχία των άλλων. Η κατάθλιψη μπορεί και αυτή να γίνει ένα μάθημα ζωής, για αυτό ας την κοιτάξει κάποιος κατάματα και ας προσπαθήσει να τη δει και από τη θετική της πλευρά (ναι, υπάρχει).
