Σ: Πώς μπορώ να χαίρομαι την πορεία;
Ο πρώτος τρόπος για να χαίρεσαι την πορεία είναι να θυμάσαι να χαίρεσαι την πορεία. Ξέρεις πώς θα θυμάσαι να απολαμβάνεις τις στιγμές; Να το υπενθυμίζεις συχνά στον εαυτό σου με ερωτήσεις.
Σ: Ποιες ερωτήσεις;
Όταν περνά καλά, δεν τα παρατάς. Όταν περνάς καλά, ο χρόνος περνάει γρήγορα και κάποια στιγμή ο μακρινός στόχος επιτυγχάνεται (με δεδομένο ότι δεν το έχεις παρατήσει). Έχεις ακούσει τη φράση «Πέρασα τόσο καλά, που ούτε κατάλαβα πότε πέρασε ο χρόνος».
Πόσο συχνά ξεχνάς να ανοίγεσαι σε νέες αγορές ενώ ξέρεις ότι αυτό απαιτείται για να κρατάς την επιχείρησή σου εύρωστη, να επικοινωνείς με νέους πελάτες, να ζεσταίνεις τη σχέση σου με τους παλιούς, πόσες φορές ξεχνάς να κάνεις αυτά που αγαπάς και σε ευχαριστούν, να λες «Σ’αγαπώ» στον σύντροφό σου, να χαίρεσαι την πορεία προς οποιονδήποτε στόχο, ενώ ξέρεις ότι αυτό έχει σημασία στο τέλος.
Η επιτυχία, η ευτυχία, η αγάπη, η χαρά θέλουν συνεχή υπενθύμιση. Καθώς λοιπόν «οδηγείς» προς τον στόχο σου, όποιος κι αν είναι αυτός, θύμισε στον εαυτό σου να χαρεί την πορεία. Άνοιξε το παράθυρο, κοίτα τη θάλασσα, τον ουρανό, μύρισε τον αέρα.
Βλέπεις πραγματικά πολυάσχολους ανθρώπους και δεν είναι αγχωμένοι στα ραντεβού τους. Κι άλλους, όχι και τόσο πολυάσχολους, με το ένα χιλιοστό των υποχρεώσεων των πολυάσχολων, που κοιτάζουν συνεχώς το ρολόι τους. Σκέφτονται συνέχεια το επόμενο ραντεβού, την επόμενη υποχρέωση, την επόμενη δραστηριότητα. Πάντα το επόμενο είναι πιο σημαντικό.
Ο πολυάσχολος επιτυχημένος που έχει βρει τον σκοπό της ζωής του και βαδίζει κάθε στιγμή προς αυτόν, σε κάθε ραντεβού του – είτε αυτό διαρκεί πέντε λεπτά είτε μία ώρα – δίνει αξία στον άνθρωπο με τον οποίο συναντιέται. Δεν κοιτάζει το ρολόι. Απολαμβάνει κάθε στιγμή, γιατί κάθε στιγμή είναι ένα βήμα πιο κοντά στον σκοπό του.
Κάθε στιγμή είναι ένα μέσο για να νιώσει τα συναισθήματα της μπάλας μαγικού συναισθήματος. Δίνει όλο του τον εαυτό στον άνθρωπο που έχει απέναντί του, κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που έχει πετύχει ως επαγγελματίας, ως άνθρωπος και ως ηγέτης.
Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που στα πενήντα τους συζητούν για το πότε θα έρθει η σύνταξη δεκαεφτά χρόνια αργότερα (αν έρθει). Βιάζονται να γεράσουν. Συνοδοιπόρε. Βιάζονται να πεθάνουν. Όταν το σήμερα δεν σε ικανοποιεί, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς, άλλαξέ το. Αν δεν γίνεται, άλλαξέ το. Αν είναι αδύνατον, άλλαξέ το.
Το παρελθόν δεν υπάρχει πια, το μέλλον δεν έχει συμβεί ακόμα. Τι μας μένει; Το παρόν, που μόλις πέρασε από μπροστά μας. Όπως και να του φερθείς, πάλι θα φύγει. Γι’ αυτό ζήσε το. Για να χαρείς την πορεία, Συνοδοιπόρε, κάνε την εξής ερώτηση στον εαυτό σου. «Πώς θα ζήσω σε όλο της το μεγαλείο την παρούσα στιγμή;»
