Γνωρίζατε ότι η γεωμαγνητική και ηλιακή δραστηριότητα μπορούν να επηρεάσουν το αυτόνομο νευρικό σας σύστημα (ΑΝΣ), το οποίο ελέγχει την αναπνοή, την πέψη και τον καρδιακό σας χτύπο; Φαίνεται πως αυτό ακριβώς αποκάλυψε μια δημοσιευμένη μελέτη πολλών ετών.
Το Heartmath δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του με λεπτομέρειες τη διαδικασία και τα ευρήματα της έρευνας. «Αυτά τα ευρήματα», αναφέρεται στη μελέτη, «υποστηρίζουν την υπόθεση ότι οι ενεργειακοί αυτοί περιβαλλοντικοί παράγοντες δρουν ως πηγές ενέργειας που υπερτερούν με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την κατάσταση υγείας του ατόμου, αλλά και με την ικανότητα αυτορρύθμισης».
Η έρευνα με τίτλο «Long-Term Study of HRV Responses to Changes in Solar & Geomagnetic Environment» δημοσιεύτηκε τον Φλεβάρη του 2018 στα Scientific Reports. Η μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού βοηθά στον προσδιορισμό των ενεργειακών περιβαλλοντικών επιδράσεων.
Επίσης, κατέγραψαν τις επιδράσεις της γεωμαγνητικής και ηλιακής δραστηριότητας, καταγράφοντας τη μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού (HRV) – τις αλλαγές χτύπο με χτύπο στον καρδιακό τους ρυθμό. Οι συμμετέχοντες ήταν 12 υγιείς γυναίκες από 24-49 ετών. Το HRV τους καταγραφόταν επί 72 ώρες κάθε εβδομάδα για 5 μήνες.
Οι επιδράσεις της γεωμαγνητικής και ηλιακής δραστηριότητας που παρατήρησαν οι επιστήμονες ήταν μια αύξηση στον καρδιακό ρυθμό όταν αυξανόταν ο ηλιακός άνεμος, μια αντίδραση που που φαίνεται να είναι αποτέλεσμα σωματικού στρες. Επιπλέον, ανέφεραν ότι « οι αυξημένες κοσμικές ακτίνες, η ηλιακή ροή, και η δύναμη των συχνοτήτων Σούμαν σχετίζονται με αυξημένο HRV και αυξημένη δραστηριότητα του παρασυμπαθητικού συστήματος, και το ΑΝΣ (αυτόνομο νευρικό σύστημα) αποκρίνεται ταχύτατα σε αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτούς τους περιβαλλοντικούς παράγοντες».
Η έρευνα που διεξήχθη στη Σαουδική Αραβία εξηγεί ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες, οι μεταβλητές που επηρεάζουν τις παραμέτρους των Σούμαν (όπως ο ηλιακός άνεμος) μπορούν να επηρεάσουν και την εγκεφαλική μας δραστηριότητα, όπως αλλαγές στην αντίληψη και ζητήματα μνήμης που σχετίζονται με τα όνειρα.
Η ίδια η μελέτη παραπέμπει και υπενθυμίζει παλαιότερες μελέτες που έχουν δείξει σημαντικές μειώσεις στο HRV κατά τη διάρκεια μαγνητικών καταιγίδων, κάτι που υποδεικνύει έναν πιθανό μηχανισμό που συνδέει τη γεωμαγνητική δραστηριότητα με αυξημένα περιστατικά καρδιακών νόσων και εμφραγμάτων του μυοκαρδίου.
Ανάμεσα σε άλλα παλαιότερα ευρήματα είναι και τα στοιχεία που δείχνουν ότι τα χαμηλά επίπεδα γεωμαγνητικών διακυμάνσεων σε συνδυασμό με υψηλότερα επίπεδα δραστηριότητας των κοσμικών ακτίνων συνέπιπταν με «σημαντική αύξηση στις επείγουσες κλήσεις (σε νοσοκομεία) και σε θανάτους κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, με τις περισσότερες περιπτώσεις να σχετίζονται με εγκεφαλικά και οξέα εμφράγματα».
Οι πρότερες έρευνες έχουν επίσης παρατηρήσει ότι πριν από μια μαγνητική καταιγίδα, ακόμα και λίγες μέρες πριν, μπορεί να παρατηρηθεί μια «προληπτική αντίδραση» στους ανθρώπους, δηλαδή σαν μια κίνηση «προληπτικής προστασίας». Δείκτες μιας τέτοιας αντίδρασης περιλαμβάνουν αλλαγές στην αρτηριακή πίεση των συμμετεχόντων, στο HRV, στον καρδιακό ρυθμό και σε άλλα σωματικά συμπτώματα.