Σε άρθρο του στον Guardian, o Αμερικανός οικονομολόγος αναφέρεται στην Πράσινη Νέα Συμφωνία, τονίζοντας, μεταξύ άλλων: “Μπορούμε να την αντέξουμε με τις σωστές δημοσιονομικές πολιτικές και συλλογική βούληση. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να την αντέξουμε. Η κλιματική κρίση είναι ο Γ΄ Παγκόσμιος πόλεμος. Η ζωή και ο πολιτισμός μας, όπως τα γνωρίζουμε, διακυβεύονται, όπως συνέβη και στον Β΄ παγκόσμιο”.
Και συνεχίζει: “Ο πόλεμος για το κλίμα, αν διεξαχθεί σωστά, θα ήταν πραγματικά καλός για την οικονομία – όπως ακριβώς ο Β΄ παγκόσμιος έθεσε τις βάσεις για την χρυσή οικονομική άνοδο των ΗΠΑ. Η Πράσινη Νέα συμφωνία μπορεί να προωθήσει τη ζήτηση, διασφαλίζοντας ότι θα χρησιμοποιηθούν όλοι οι διαθέσιμοι πόροι και η μετάβαση στην πράσινη οικονομία μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα “έκρηξη”. Περισσότερες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν στην ανανεώσιμη ενέργεια σε σχέση με αυτές που θα χαθούν από τον άνθρακα.
Η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι η συγκέντρωση των πόρων για την Πράσινη Νέα Συμφωνία. Με καλά σχεδιασμένες πολιτικές αδειών και πολιτικές υποστήριξης και μεγαλύτερη χρονική ευελιξία στην αγορά εργασίας μας, θα μπορούσαμε να φέρουμε στο εργατικό δυναμικό περισσότερες γυναίκες και περισσότερους πολίτες άνω των 65 ετών. Λόγω της μακρόχρονης κληρονομιάς των διακρίσεων, πολλοί από τους ανθρώπινους πόρους μας δεν χρησιμοποιούνται τόσο αποτελεσματικά όσο θα μπορούσαν ή θα έπρεπε να είναι. Μαζί με τις καλύτερες πολιτικές στον τομέα της παιδείας και της υγείας και με περισσότερες επενδύσεις σε υποδομές και τεχνολογίες – πραγματικές πολιτικές προσφοράς – η παραγωγική ικανότητα της οικονομίας θα μπορούσε να αυξηθεί, παρέχοντας μερικούς από τους πόρους που χρειάζεται η οικονομία για να προσαρμοστεί στην κλιματική αλλαγή”.