Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός
Το πρώτο
μυθιστόρημα της Ειρήνης Τσαλή με τίτλο «Golden Girl» (εκδ. Μελάνι) αν
κυκλοφορούσε στην Αγγλία θα το έβρισκε κανείς στην κατηγορία Chick Lit.
Και αν χρειάζεται να αναφέρουμε ένα παράδειγμα για να γίνει σε όλους
κατανοητό το συγκεκριμένο είδος, θα αναφέραμε το βιβλίο της Helen
Fielding «Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς». Αυτοσαρκαστικό,
ρομαντικό, γλυκό, με κέντρο μια ηρωίδα, τις επαγγελματικές της αποτυχίες
και πώς τις μετατρέπει σε θριάμβους. Ήδη, όμως, αναφερόμαστε στο Golden Girl
της Τσαλή, όπου συναντάμε κοσμοπολίτικο περιβάλλον, ηρωίδα που κινείται
μεταξύ μεγαλουπόλεων και παρόλα αυτά είναι έτοιμη να εκτιμήσει τα
πλεοκεκτήματα ζωής και τα αγαθά που της προσφέρει η γη του γενέθλιου
τόπου της.
Με ποια λόγια θα συστήνατε το βιβλίο σας σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτε για σας;
Μια πετυχημένη τραπεζίτης στο Λονδίνο χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της όταν την απολύουν. Σε μια νύχτα βρίσκεται στο χωριό της, στην Ελλάδα. Γνωρίζει έναν γοητευτικό οινοποιό και η παραμονή της παρατείνεται. Μέχρι που ανακαλύπτει πως η απόλυσή της οφείλεται σε ένα τεράστιο εταιρικό σκάνδαλο κι αποφασίζει να επιστρέψει στο Λονδίνο για να πάρει το αίμα της πίσω...
Περιπέτεια, ψυχολογικό σκιαγράφημα και φυσικά ρομάντζο. Πάνω απ' όλα όμως είναι ο τρόπος γραφής που διαφοροποιεί αυτό το βιβλίο. Ταχύτητα. Χιούμορ. Ανατροπές. Ο αναγνώστης θέλει να γυρίζει τις σελίδες τη μία μετά την άλλη, ξενυχτάει γιατί δεν μπορεί να το αφήσει από τα χέρια του και λυπάται όταν τελειώσει γιατί θα ήθελε κι άλλο. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε άγνωστοι που έχουν έρθει σε επαφή μαζί μου! Και οι φίλοι μου, προφανώς. Που όμως είναι αντικειμενικοί, ενίοτε.
Μια πετυχημένη τραπεζίτης στο Λονδίνο χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της όταν την απολύουν. Σε μια νύχτα βρίσκεται στο χωριό της, στην Ελλάδα. Γνωρίζει έναν γοητευτικό οινοποιό και η παραμονή της παρατείνεται. Μέχρι που ανακαλύπτει πως η απόλυσή της οφείλεται σε ένα τεράστιο εταιρικό σκάνδαλο κι αποφασίζει να επιστρέψει στο Λονδίνο για να πάρει το αίμα της πίσω...
Περιπέτεια, ψυχολογικό σκιαγράφημα και φυσικά ρομάντζο. Πάνω απ' όλα όμως είναι ο τρόπος γραφής που διαφοροποιεί αυτό το βιβλίο. Ταχύτητα. Χιούμορ. Ανατροπές. Ο αναγνώστης θέλει να γυρίζει τις σελίδες τη μία μετά την άλλη, ξενυχτάει γιατί δεν μπορεί να το αφήσει από τα χέρια του και λυπάται όταν τελειώσει γιατί θα ήθελε κι άλλο. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε άγνωστοι που έχουν έρθει σε επαφή μαζί μου! Και οι φίλοι μου, προφανώς. Που όμως είναι αντικειμενικοί, ενίοτε.
Τι απαντάτε σε όσους θα πουν: ακόμη ένας συγγραφέας; Τι το καινούργιο φέρνει;
Καταρχάς, δεν ξέρω αν το ένα και μοναδικό βιβλίο που έχω γράψει μέχρι στιγμής με καθιστά «συγγραφέα», ωστόσο σας ευχαριστώ πολύ για αυτήν την τιμητική προσφώνηση! Απαντώντας στην ερώτησή σας, το Golden Girl και η Ειρήνη Τσαλή φέρνουν στην Ελλάδα ένα γοητευτικό και δυσεύρετο chick lit μυθιστόρημα. Αυτό είναι ένα είδος λογοτεχνίας, πάρα πολύ δημοφιλές στην Αγγλία και στην Αμερική, που όμως στην χώρα μας έχει ελάχιστους εκφραστές με λιγοστά και μεμονωμένα συγγραφικά έργα, ενώ στο αντίποδα βρίσκεται ένα αναγνωστικό κοινό που διψάει για τέτοιου είδους απολαυστικά και συνάμα ποιοτικά βιβλία. Άρα λοιπόν, παρόλο που σίγουρα δεν ανακάλυψα τον τροχό, τολμώ να πω πως πράγματι φέρνω κάτι καινούργιο στον ελληνικό λογοτεχνικό χάρτη.
Καταρχάς, δεν ξέρω αν το ένα και μοναδικό βιβλίο που έχω γράψει μέχρι στιγμής με καθιστά «συγγραφέα», ωστόσο σας ευχαριστώ πολύ για αυτήν την τιμητική προσφώνηση! Απαντώντας στην ερώτησή σας, το Golden Girl και η Ειρήνη Τσαλή φέρνουν στην Ελλάδα ένα γοητευτικό και δυσεύρετο chick lit μυθιστόρημα. Αυτό είναι ένα είδος λογοτεχνίας, πάρα πολύ δημοφιλές στην Αγγλία και στην Αμερική, που όμως στην χώρα μας έχει ελάχιστους εκφραστές με λιγοστά και μεμονωμένα συγγραφικά έργα, ενώ στο αντίποδα βρίσκεται ένα αναγνωστικό κοινό που διψάει για τέτοιου είδους απολαυστικά και συνάμα ποιοτικά βιβλία. Άρα λοιπόν, παρόλο που σίγουρα δεν ανακάλυψα τον τροχό, τολμώ να πω πως πράγματι φέρνω κάτι καινούργιο στον ελληνικό λογοτεχνικό χάρτη.
Πείτε μας δυο λόγια για το νεότευκτο «συγγραφικό σας εργαστήρι».
Στην αρχή, είχα κάποιες σκόρπιες σκέψεις. Κατόπιν, ακολούθησαν μερικά σκόρπια κείμενα. Κι ύστερα, γεννήθηκε ένα ΟΝΕΙΡΟ: Μήπως να γράψω το δικό μου βιβλίο; Ένα βιβλίο σαν και αυτά που μου αρέσει να διαβάζω στα αγγλικά και που –πάνω απ' όλα– θα περάσω καλά γράφοντάς το; Σαφώς και αυτοσχεδίασα γιατί τα λόγια ανάβλυζαν από μέσα μου κάθε φορά που έπιανα το πληκτρολόγιο. Ταυτόχρονα όμως από την φύση μου είμαι ένας πάρα πολύ οργανωτικός και μεθοδικός χαρακτήρας. Κατά συνέπεια, δούλεψα πολύ την δομή του βιβλίου, την πλοκή, τους χαρακτήρες και έκανα συστηματική έρευνα διότι δεν μου αρέσει να γράφω ανακρίβειες. Πολλές φορές χάθηκα στον απεριόριστο κόσμο των λέξεων· ακροβατώντας συνεχώς στο μονοπάτι που είχα δομήσει στο μυαλό μου και στην άβυσσο που επικρατούσε τριγύρω. Αυτή ακριβώς ήταν η μαγεία και ταυτόχρονα το πιο συναρπαστικό ταξίδι που έχω κάνει ποτέ!
Στην αρχή, είχα κάποιες σκόρπιες σκέψεις. Κατόπιν, ακολούθησαν μερικά σκόρπια κείμενα. Κι ύστερα, γεννήθηκε ένα ΟΝΕΙΡΟ: Μήπως να γράψω το δικό μου βιβλίο; Ένα βιβλίο σαν και αυτά που μου αρέσει να διαβάζω στα αγγλικά και που –πάνω απ' όλα– θα περάσω καλά γράφοντάς το; Σαφώς και αυτοσχεδίασα γιατί τα λόγια ανάβλυζαν από μέσα μου κάθε φορά που έπιανα το πληκτρολόγιο. Ταυτόχρονα όμως από την φύση μου είμαι ένας πάρα πολύ οργανωτικός και μεθοδικός χαρακτήρας. Κατά συνέπεια, δούλεψα πολύ την δομή του βιβλίου, την πλοκή, τους χαρακτήρες και έκανα συστηματική έρευνα διότι δεν μου αρέσει να γράφω ανακρίβειες. Πολλές φορές χάθηκα στον απεριόριστο κόσμο των λέξεων· ακροβατώντας συνεχώς στο μονοπάτι που είχα δομήσει στο μυαλό μου και στην άβυσσο που επικρατούσε τριγύρω. Αυτή ακριβώς ήταν η μαγεία και ταυτόχρονα το πιο συναρπαστικό ταξίδι που έχω κάνει ποτέ!
Ταχύτητα. Χιούμορ. Ανατροπές. Ο αναγνώστης θέλει να γυρίζει τις σελίδες τη μία μετά την άλλη, ξενυχτάει γιατί δεν μπορεί να το αφήσει από τα χέρια του και λυπάται όταν τελειώσει γιατί θα ήθελε κι άλλο. Κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λένε άγνωστοι που έχουν έρθει σε επαφή μαζί μου! Και οι φίλοι μου, προφανώς.
Έχουν επηρεάσει άλλες τέχνες
–κινηματογράφος, εικαστικά, κόμικς, μουσική κ.ά.– τη συγγραφική σας
δουλειά; Αν ναι, με ποιους τρόπους;
Υποθέτω πως μέρος της ύπαρξής μου είναι οι ταινίες που έχω δει, τα τραγούδια που έχω αγαπήσει, οι πίνακες ζωγραφικής που με έχουν αγγίξει και πάει λέγοντας. Συνεπώς, αφού αυτό το βιβλίο είναι κομμάτι του εαυτού μου, μάλλον θα έχει μέσα του επιρροές από όλες τις παραπάνω τέχνες σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Σίγουρα όμως τη συγγραφική μου δουλειά έχουν επηρεάσει άμεσα άλλα λογοτεχνικά έργα, κυρίως ξενόγλωσσα βιβλία της κατηγορίας που συζητήσαμε παραπάνω.
Υποθέτω πως μέρος της ύπαρξής μου είναι οι ταινίες που έχω δει, τα τραγούδια που έχω αγαπήσει, οι πίνακες ζωγραφικής που με έχουν αγγίξει και πάει λέγοντας. Συνεπώς, αφού αυτό το βιβλίο είναι κομμάτι του εαυτού μου, μάλλον θα έχει μέσα του επιρροές από όλες τις παραπάνω τέχνες σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Σίγουρα όμως τη συγγραφική μου δουλειά έχουν επηρεάσει άμεσα άλλα λογοτεχνικά έργα, κυρίως ξενόγλωσσα βιβλία της κατηγορίας που συζητήσαμε παραπάνω.
Ο δρόμος προς την έκδοση για τους νέους συγγραφείς συνήθως δεν είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα. Ποια είναι η δική σας ιστορία;
Όταν τελείωσα το γράψιμο του βιβλίου ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που ένιωθα πως έχω κάνει το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο! Το τύπωσα, λοιπόν, και το έστειλα σε καμιά δεκαριά εκδοτικούς οίκους πιστεύοντας πως από μέρα σε μέρα θα αρχίσουν να χτυπάνε τα τηλέφωνα και σε ένα δυο μήνες –το πολύ– θα ζήσω κι εγώ τον μύθο μου, βλέποντάς το στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Κούνια που με κούναγε. Περίμενα. Και περίμενα. Και ξαναπερίμενα. Η μία ευγενική απόρριψη διαδεχόταν την άλλη. Πέρασαν πάρα πολλοί μήνες μέχρι τελικά να έχω δύο θετικές απαντήσεις. Δεν χρειάστηκε πολύ σκέψη για να αφεθώ στην φιλόξενη αγκαλιά των εκδόσεων Μελάνι που ανέδειξε το έργο μου και του έδωσε προστιθέμενη αξία. Το πιο αστείο ήταν πως πριν ενα μήνα χτύπησε πάλι το τηλέφωνό μου και μια πολύ ευγενική κοπέλα μου ανακοίνωσε πως «Μας άρεσε πολύ το βιβλίο σας και θα θέλαμε να σας συναντήσουμε!» Και τότε εγώ με πάρα πολύ άνετο και ανέμελο ύφος, της απάντησα «Ευχαριστώ πολύ μα το βιβλίο μου κυκλοφορεί ήδη!» Δηλαδή, σαν να μου συμβαίνει κάθε μέρα να «σφάζονται» οι εκδότες στην ποδιά μου. Θα συμφωνήσω λοιπόν μαζί σας, ο εκδοτικός δρόμος είναι πράγματι δύσβατος για τους νέους συγγραφείς. Εγώ είχα την τύχη να εκδοθεί το πρώτο μου συγγραφικό έργο σε μια χώρα, σε μια εποχή, περιορισμένων ονείρων. Μόνο ευγνωμοσύνη μπορώ να αισθάνομαι.
Όταν τελείωσα το γράψιμο του βιβλίου ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που ένιωθα πως έχω κάνει το σπουδαιότερο πράγμα στον κόσμο! Το τύπωσα, λοιπόν, και το έστειλα σε καμιά δεκαριά εκδοτικούς οίκους πιστεύοντας πως από μέρα σε μέρα θα αρχίσουν να χτυπάνε τα τηλέφωνα και σε ένα δυο μήνες –το πολύ– θα ζήσω κι εγώ τον μύθο μου, βλέποντάς το στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Κούνια που με κούναγε. Περίμενα. Και περίμενα. Και ξαναπερίμενα. Η μία ευγενική απόρριψη διαδεχόταν την άλλη. Πέρασαν πάρα πολλοί μήνες μέχρι τελικά να έχω δύο θετικές απαντήσεις. Δεν χρειάστηκε πολύ σκέψη για να αφεθώ στην φιλόξενη αγκαλιά των εκδόσεων Μελάνι που ανέδειξε το έργο μου και του έδωσε προστιθέμενη αξία. Το πιο αστείο ήταν πως πριν ενα μήνα χτύπησε πάλι το τηλέφωνό μου και μια πολύ ευγενική κοπέλα μου ανακοίνωσε πως «Μας άρεσε πολύ το βιβλίο σας και θα θέλαμε να σας συναντήσουμε!» Και τότε εγώ με πάρα πολύ άνετο και ανέμελο ύφος, της απάντησα «Ευχαριστώ πολύ μα το βιβλίο μου κυκλοφορεί ήδη!» Δηλαδή, σαν να μου συμβαίνει κάθε μέρα να «σφάζονται» οι εκδότες στην ποδιά μου. Θα συμφωνήσω λοιπόν μαζί σας, ο εκδοτικός δρόμος είναι πράγματι δύσβατος για τους νέους συγγραφείς. Εγώ είχα την τύχη να εκδοθεί το πρώτο μου συγγραφικό έργο σε μια χώρα, σε μια εποχή, περιορισμένων ονείρων. Μόνο ευγνωμοσύνη μπορώ να αισθάνομαι.
* Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ είναι δημοσιογράφος.
