ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ
ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΩ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΑ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
ΧΡΟΝΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΖΗΛΕΥΩ ΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΤΟΥ. ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ
ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΣΥΓΚΡΙΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ
ΜΕΙΟΝΕΚΤΙΚΑ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΡΩΗΝ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ
ΜΗΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΔΕΝ ΤΟΝ
ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΚΑΝΕ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΤΗ ΔΕΝ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ. ΔΕΝ
ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΩ ΤΟΝ
ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ. ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ
ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΠΟΛΥ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ...
Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Τατιάνα Ξένου
Αγαπητή φίλη,
Θα ήταν χρήσιμο να σκεφτείς για ποιόν
λόγο αισθάνεσαι και πράττεις με τον τρόπο που περιγράφεις, για έναν
άνθρωπο με τον οποίο δεν έχεις σχέση (πρώην σύντροφος). Η αίσθηση μου
είναι ότι ασχολείσαι περισσότερο με εκείνη παρά με τον σύντροφο σου και
την σχέση σας. Όσο το κάνεις αυτό, τόσο θα παρατηρείς να αλλάζει η
δυναμική της σχέσης σας με τον σύντροφο σου – συνήθως η αλλαγή είναι
αρνητική (π.χ. απομάκρυνση, απογοήτευση, απομόνωση, αποστασιοποίηση).
Επικεντρώσου στον εαυτό σου και ναι, εάν νιώθεις ότι θα ήθελες να
δουλέψεις περισσότερο με σένα , θα σε βοηθήσει να ξεκινήσεις
ψυχοθεραπεία, ώστε να εντοπίσεις στοιχεία τα οποία σε κάνουν να νιώθεις
ανασφάλεια και μειονεξία. Όταν νιώθουμε καλά με εμάς τότε είμαστε καλά
και στις σχέσεις μας με τους άλλους.
