Πώς το χρήμα καταφέρνει και χωρίζει τα ζευγάρια;

Η ερωτική διάθεση στα ζευγάρια είναι πολλές φορές συνδυασμένη με την οικονομική πορεία τους. Είναι κάτι πολύ ενοχλητικό να αναφέρομαι στην επίδραση των οικονομικών των ζευγαριών στην σε­ξουαλική τους ζωή, αφού αυτό παραπέμπει ευθέως σε πορνικές σχέσεις, που η οικονομική συναλλαγή είναι ο αποκλειστικός λόγος προσφοράς σεξ.

Από τον συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή Δημήτρη Καραγιάννη. 

Είναι πολύ συχνό, αλλά πάντα επώδυνο, ερωτι­κές σχέσεις που ξεκίνησαν με καλούς όρους, να τραυματίζονται, πολλές φορές θανατηφόρα, από τα οικονομικά ζητήματα.

Οι οικονομικές δυσκολίες αυξάνουν τις συγκρού­σεις στο ζευγάρι. Η οικονομική πίεση οδηγεί σε απο­μάκρυνση των συντρόφων και στην δημιουργία έντασης, καθώς κύρια χάνεται η τρυφερότητα και η ζεστασιά στη σχέση και κυριαρχεί η ένταση και η επιθετικότητα. Όταν οι οικονομικές δυσκολίες εδράζονται σε μια μακρόχρονη ανεργία, τότε κυ­ριαρχούν τα αισθήματα του αδιέξοδου, της απογοή­τευσης, της απώλειας αυτοεκτίμησης, της ντροπής και της κατάθλιψης που επιβαρύνουν το συναισθη­ματικό μικροκλίμα της συντροφικής σχέσης.

Ο μύθος της Λυσιστράτης που οι γυναίκες αρ- νήθηκαν να έχουν ερωτικές σχέσεις με τους συ­ντρόφους τους μέχρι να σταματήσουν τον πόλεμο, σήμερα αναβιώνει στην άρνηση σεξουαλικής σχέ­σης, όσο ο άντρας αρνείται κάποια αγορά ή όσο το ποσό που δίνει για τα έξοδα της οικογένειας είναι ανεπαρκές, κατά την κρίση της γυναίκας.

Η απώλεια της εκτίμησης που νιώθει ο άντρας εκ μέρους της γυναίκας του τον οδηγεί σε αρνητι­κές σκέψεις, κατά πόσο είναι αγαπητός γι’ αυτό που είναι ή για τα χρήματα που φέρνει.

Το χρήμα ως πηγή ισχύος στη σχέση. Ζευγάρια που ο άντρας είχε τη δύναμη λόγω χρήματος ένιω­θε την ασφάλεια ότι η γυναίκα του δεν θα τολμούσε να του σχολιάσει συμπεριφορές που δεν της άρεσαν.

Ο διαχειριστής των οικονομικών είναι και το αφε­ντικό της σχέσης. Αυτός που διαχειρίζεται τα οικονομικά ελέγχει και την ιεράρχηση των προτεραιο­τήτων και επομένως ορίζει και την ζωή της οικο­γένειας; Η διαμάχη για τα οικονομικά καθρεφτίζει τη διαμάχη για την εξουσία στο ζευγάρι. Δημιουργούνται άτυπες κυβερνήσεις και άτυπες αντιπολι­τεύσεις.

Τίθενται τα θέματα συγκρουσιακά. Μπορεί να είναι άλλος αυτός που παράγει και άλλος αυτός που καταναλώνει; Αλληλοκατηγορούνται με χαρακτη­ρισμούς που ορίζεται ο ένας ως επιπόλαιος και σπά­ταλος και ο άλλος ως άμετρα συντηρητικός και τσιγγούνης.

Τίθενται ερωτήματα με τη μορφή διλημμάτων. Είναι δυνατόν να έχουν τα ίδια δικαιώματα στη δια­χείριση των οικονομικών οι δύο, άσχετα αν είναι ο άνδρας ή η γυναίκα, αφού ο ένας συνεισφέρει όχι απλώς περισσότερα, αλλά πολλαπλάσια του άλλου συντρόφου; Πώς κάποιοι που δεν εργάζονται, θεω­ρούν δικαίωμά τους να είναι εκείνοι που θα έχουν την ευθύνη των οικονομικών του ζευγαριού;

Πώς μπορεί να νιώθουν γυναίκες που εμπιστεύ­τηκαν τα χρήματα της καθημερινής τους εργασίας στον άνδρα τους και αυτός τα έχασε με το να κά­νει ασύνετα ανοίγματα και επιχειρήσεις που ήλπι- ζε ότι θα του αποδώσουν και βρέθηκε να χάνει τα πάντα; Η γυναίκα να νιώθει ότι όχι μόνο δεν συνει­σφέρει ο άνδρας της, αλλά είναι και ο αίτιος της οι­κονομικής καταστροφής τους;

Και πώς νιώθει ο άνδρας όταν η γυναίκα του δεν έχει διάθεση για σεξουαλική συνεύρεση, επειδή είχε μια οικονομική αποτυχία και εκείνη τού στερεί την αντίστοιχη απόλαυση;

Με αφορμή την οικονομική κρίση αλλάζει δρα­ματικά η δυναμική της σχέσης στα ζευγάρια όπου οι οικονομικές παροχές έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην ισορροπία τους. Άντρες «παντοδύναμοι» βου­λιάζουν και «άψογες» γυναίκες χάνουν κάθε ίχνος ευπρέπειας. Τα χρήματα κάλυπταν την απουσία σε­βασμού, εκτίμησης, αγάπης και, όταν χάθηκαν, εμ­φανίστηκαν όλα τα προβλήματα που υπέβοσκαν, με πολύ πιο δραματικό τρόπο.

Ο πολιτισμός κάποιων ήταν μόνο καταναλωτικός και όταν χάθηκε η δυνατότητα να αγοράζουν τα καταναλωτικά υλικά, καταναλώνουν τον σύντροφο, καννιβαλίζοντάς τον. Όταν ο σύντροφος ήταν μια βιτρίνα για τους άλλους και όχι μια μυστική δύνα­μη ζωής, μια θαλπωρή, μια πολύτιμη αγκαλιά και μια πηγή έμπνευσης, τότε, όταν το μαγαζί κατέρ- ρευσε και δεν είχε τι να πωλήσει, η βιτρίνα έμεινε άδεια και δίχως νόημα.

Οι αγορασμένες σχέσεις είναι πορνικές, ακόμη και αν τυπικά υφίσταται ο γάμος. Είναι πορνικές γιατί, όπως στην πορνεία, ο έρωτας είναι απών και μόνο η οικονομική συναλλαγή επιτρέπει την στιγ­μιαία προσέγγιση.

Στα πλαίσια της εργασίας μου με εισαγγελικές παραγγελίες για την εκτίμηση των συνθηκών και των προσωπικοτήτων πρώην συζύγων που αλληλο- κατηγορούνται για σεξουαλικές ή σωματικές κα­κοποιήσεις των ίδιων και των παιδιών τους, έχω αναρωτηθεί όχι για τους λόγους που ζητούν διαζύ­γιο, αλλά για τους λόγους που τους επέλεξαν και για τους λόγους που δεν τους χώρισαν πολύ πιο πριν.

Τα στοιχεία υπήρχαν και εκείνοι τα συγκέντρω­ναν, αλλά αδρανούσαν. Έβλεπαν το κακό να δια­δραματίζεται μπροστά τους και εύρισκαν παράλο­γες δικαιολογίες ή προσποιούντο ότι πίστευαν τις δι­καιολογίες των συντρόφων τους. Αλλά δεν έφευγαν. Δεν κατήγγελλαν. Και πότε το θυμήθηκαν; Όταν σταμάτησε η οικονομική παροχή.

Και ποιο είναι το σημαντικό στοιχείο που δια­πραγματεύονται στην παροχή επιμέλειας και γονι­κής μέριμνας και στους όρους επικοινωνίας; Τα οι­κονομικά. Όταν η οικονομική δοσοληψία είναι ικα­νοποιητική, τότε αίρουν τις μηνύσεις, τις καταγγε­λίες και τις επιφυλάξεις τους και νιώθουν δικαιω­μένοι.

Μια εναλλακτική μορφή δουλεμπορίου, προαγω­γής ή ομηρείας με θύμα τα παιδιά και με μοναδικό μίζερο στόχο την συγκέντρωση χρημάτων που υπο­τίθεται ότι θα τους προσφέρει ποιότητα ζωής. Η ζωή όμως που χτίζεται σε τέτοια εξευτελιστική μιζέρια, ποια τύχη μπορεί να έχει;

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο " Έρωτας Όλα ή τίποτα" Εκδόσεις Αρμός.