Η βωμολοχία αποτελεί ενστικτώδη έκφραση
σεξουαλικής διέγερσης που απαντάται κυρίως στους άνδρες. Σε μεγάλο
βαθμό έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο πρωτογνώρισαν το σεξ, μέσα
από τις ταινίες πορνό. Καθώς η παρακολούθηση τέτοιων ταινιών
λειτούργησε γι’ αυτούς διεγερτικά, αυτό το συναίσθημα επιθυμούν να
επαναλάβουν αναπαράγοντας αυτή τη γλώσσα. Άλλωστε την ώρα της ερωτικής
πράξης το συναισθηματικό κομμάτι υποχωρεί και υπερισχύουν τα ένστικτα.
Κάποιοι ψυχαναλυτές ερμηνεύουν τη ροπή στη βωμολοχία ως την έκφραση ενός κόμπλεξ κατωτερότητας τα οποίο κουβαλούν οι άνδρες στο συλλογικό τους ασυνείδητο έναντι των γυναικών: η χρήση βρόμικης γλώσσας τούς είναι απαραίτητη ώστε να «ρίξουν»από το βάθρο την ερωτική τους παρτενέρ προκειμένου να λειτουργήσουν σεξουαλικά.
Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι η βρόμικη γλώσσα δείχνει προσκόλληση στο πρωκτικό (σύμφωνα με τον Φρόιντ) στάδιο της ζωής μας (1,5 με 3-4 ετών), κατά το οποίο έχουμε την τάση να εκφραζόμαστε επιθετικά, ακόμη και βρόμικα.
Όποια πάντως κι αν είναι η αιτία, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Δεν υπάρχει τίποτα το προσβλητικό ή διεστραμμένο σε αυτό, όταν περιορίζεται στο κρεβάτι. Σε πολλές γυναίκες η ενστικτώδης αυτή έκφραση είναι κάτι παραπάνω από αρεστή. «Πολλές αξιοπρεπέστατες κοπέλες ομολογούν στον ψυχίατρο, γιατί είναι δύσκολο να το πουν στον φίλο τους ότι θέλουν να χρησιμοποιεί και κακά λόγια εκείνη τη στιγμή. Το σύνηθες που θέλουν να ακούσεις είναι ότι είναι πόρνες, το οποίο δημιουργεί την αίσθηση ότι κάνουν κάτι αμαρτωλό, άρα έντονο», αναφέρει ο ψυχοθεραπευτής Ματθαίος Γιωσαφάτ στο βιβλίο του «Μεγαλώνοντας μέσα στην ελληνική οικογένεια».
Τι γίνεται όμως όταν η γυναίκα όχι μόνο δεν διεγείρεται αλλά σηκώνεται από το κρεβάτι μάλλον προσβεβλημένη; Αν δεν μπορεί να το απολαύσει, καλύτερα να στο συζητήσει, λένε οι ειδικοί. Η επικοινωνία είναι το κλειδί για μια πετυχημένη ερωτική σχέση. Είναι σημαντικό να συζητάμε με τον άνθρωπο που είναι πλάι μας οποιοδήποτε ζήτημα μας προβληματίζει ή μας δυσαρεστεί έτσι ώστε να είναι ενήμερος για το τι μας συμβαίνει αλλά και για να ακούσουμε τη δική του άποψη. Το ίδιο ακριβώς πρέπει να κάνουμε σε οποιαδήποτε άλλη έκφραση του συντρόφου μας η οποία μας δημιουργεί αμηχανία, όπως για παράδειγμα το γνωστό «σου άρεσε;», δείγμα της ανασφάλειας ή και της υπερβολικής αυτοπεποίθησης κάποιων ανδρών που συναντάμε συχνά ιδιαίτερα στην αρχή μιας σχέσης.
Το πότε και το πώς πρέπει να επικοινωνήσουμε το θέμα στο σύντροφό μας θα πρέπει να το κρίνουμε εμείς οι ίδιοι. Το σημαντικό είναι ο τρόπος να μην είναι επικριτικός, αλλά να είναι η έκφραση των συναισθημάτων μας.
Κάποιοι ψυχαναλυτές ερμηνεύουν τη ροπή στη βωμολοχία ως την έκφραση ενός κόμπλεξ κατωτερότητας τα οποίο κουβαλούν οι άνδρες στο συλλογικό τους ασυνείδητο έναντι των γυναικών: η χρήση βρόμικης γλώσσας τούς είναι απαραίτητη ώστε να «ρίξουν»από το βάθρο την ερωτική τους παρτενέρ προκειμένου να λειτουργήσουν σεξουαλικά.
Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι η βρόμικη γλώσσα δείχνει προσκόλληση στο πρωκτικό (σύμφωνα με τον Φρόιντ) στάδιο της ζωής μας (1,5 με 3-4 ετών), κατά το οποίο έχουμε την τάση να εκφραζόμαστε επιθετικά, ακόμη και βρόμικα.
Όποια πάντως κι αν είναι η αιτία, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Δεν υπάρχει τίποτα το προσβλητικό ή διεστραμμένο σε αυτό, όταν περιορίζεται στο κρεβάτι. Σε πολλές γυναίκες η ενστικτώδης αυτή έκφραση είναι κάτι παραπάνω από αρεστή. «Πολλές αξιοπρεπέστατες κοπέλες ομολογούν στον ψυχίατρο, γιατί είναι δύσκολο να το πουν στον φίλο τους ότι θέλουν να χρησιμοποιεί και κακά λόγια εκείνη τη στιγμή. Το σύνηθες που θέλουν να ακούσεις είναι ότι είναι πόρνες, το οποίο δημιουργεί την αίσθηση ότι κάνουν κάτι αμαρτωλό, άρα έντονο», αναφέρει ο ψυχοθεραπευτής Ματθαίος Γιωσαφάτ στο βιβλίο του «Μεγαλώνοντας μέσα στην ελληνική οικογένεια».
Τι γίνεται όμως όταν η γυναίκα όχι μόνο δεν διεγείρεται αλλά σηκώνεται από το κρεβάτι μάλλον προσβεβλημένη; Αν δεν μπορεί να το απολαύσει, καλύτερα να στο συζητήσει, λένε οι ειδικοί. Η επικοινωνία είναι το κλειδί για μια πετυχημένη ερωτική σχέση. Είναι σημαντικό να συζητάμε με τον άνθρωπο που είναι πλάι μας οποιοδήποτε ζήτημα μας προβληματίζει ή μας δυσαρεστεί έτσι ώστε να είναι ενήμερος για το τι μας συμβαίνει αλλά και για να ακούσουμε τη δική του άποψη. Το ίδιο ακριβώς πρέπει να κάνουμε σε οποιαδήποτε άλλη έκφραση του συντρόφου μας η οποία μας δημιουργεί αμηχανία, όπως για παράδειγμα το γνωστό «σου άρεσε;», δείγμα της ανασφάλειας ή και της υπερβολικής αυτοπεποίθησης κάποιων ανδρών που συναντάμε συχνά ιδιαίτερα στην αρχή μιας σχέσης.
Το πότε και το πώς πρέπει να επικοινωνήσουμε το θέμα στο σύντροφό μας θα πρέπει να το κρίνουμε εμείς οι ίδιοι. Το σημαντικό είναι ο τρόπος να μην είναι επικριτικός, αλλά να είναι η έκφραση των συναισθημάτων μας.
Το διαβάσαμε στο boro.gr
