Η μειονότητα περνά μια “νέα” και δύσκολη περίοδο.
Στην περίοδο αυτή οι εκδικητικοί “θρησκευόμενοι”, οι
“εκτελεστές” του σχεδίου για “θρησκευόμενη γενιά”, είναι επιθετικοί όσο
ποτέ…
Και κατά καιρούς παίρνω κι εγώ το μερίδιο μου από αυτές τις επιθέσεις…
Και αυτό είναι φυσιολογικό. Και όταν η εντολή “επιτεθείτε” εκτελείται από άτομα που επί 25 χρόνια αποτελούν “τροχούς του συστήματος“, ε αυτό είναι πολύ φυσιολογικό…
Το αφύσικο όμως είναι όταν σε αυτή την ομάδα των επιτιθέμενων
–εσκεμμένα ή όχι- μετέχουν και άτομα που δουλέψαμε μαζί 10 χρόνια (με
τους οποίους μάλιστα όταν είχα διαφορετική άποψη, αποχώρησα φιλικά και
χωρίς συγκρούσεις).
Για όσους δεν αντιλαμβάνονται ας το συνοψίσουμε ως εξής:
Όταν οι εκδικητικοί “θρησκευόμενοι” άρχισαν να “ασκούνε” στην
Δυτική Θράκη την πολιτική του “μία γλώσσα, μία θρησκεία, ένα έθνος”
ένας εξ αυτών που στάθηκαν εναντίον τους ήμουν κι εγώ, και είχα τονίσει
πως και οι άνθρωποι που σε αυτό τον τόπο δεν είναι
Τούρκοι-Μουσουλμάνοι-Σουνίτες ή δεν αυτοπροσδιορίζονται έτσι είναι
επίσης δικοί μας άνθρωποι, και ότι η προσπάθεια τους να στήσουν ένα και
μόνο καλούπι για τον μειονοτικό άνθρωπο είναι φασιστική…
Αυτό
ήταν κάτι που τους ανησύχησε τόσο πολύ που αρχικά κραύγασαν πως
“σύμφωνα με κάποιους αριστερούς μέτρο αριστεροσύνης είναι ισοδύναμο με
το να είσαι εκτός έθνους” και έπειτα άρχισαν απεριόριστα χτυπήματα κάτω
από την μέση λέγοντας πως είμαι “άθεος” ή “πότης”.
Στόχος τους ήταν να με δυσφημήσουν…
Θα μπορέσουν να το πετύχουν;
Δεν πιστεύω…
Δεν πιστεύω διότι εγώ ούτε ισχυρίστηκα πως είμαι θρήσκος, ούτε πως δεν πίνω…
Το αντίθετο, επειδή δεν καταλάβαινα τις θρησκευτικές υποθέσεις
δεν ενεπλάκην ούτε τις συζήτησα. Άλλα όντας παιδί μιας μάνας η οποία
είναι θρήσκια γυναίκα και κάνει 5 ναμάζια την μέρα χωρίς να είναι μέλος
κανενός θρησκευτικού τάγματος, αλλά απλά εκπληρώνει τις εντολές του
Θεού, πάντοτε υπερασπίστηκα τα δικαιώματα των θρησκευόμενων ανθρώπων
και παρατάχθηκα δίπλα τους όταν δεχόταν επιθέσεις. Απόδειξη για αυτό
είναι άρθρα που έχω γράψει στο παρελθόν.
Ούτε έκρυψα ποτέ πως πίνω ποτό. Μάλιστα το έγραψα πολλές φορές σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης…
Για αυτό οι εκδικητικοί μας “θρήσκοι” θα πρέπει να βρούνε άλλα
επιχειρήματα για να με “δυσφημήσουν”… Διότι αυτοί που με ξέρουν και με
αγαπάνε αυτά τα ξέρουν και δεν τους ενοχλούνε… Αλλά μια και άνοιξαν το
θέμα της θρησκείας, να τους ρωτήσουμε και εμείς εν συντομία:
Είναι μήπως μέσα στην “ευσέβειά” σας να βγάζετε
ασπροπρόσωπους τους πολιτικούς ακροβάτες που συνέβαλαν στον νόμο των
240 ιμάμηδων που βάζει το κράτος στα τζαμιά; Είναι μήπως μέσα στην “ευσέβειά”
σας όταν δεν μπορείτε να απαντήσετε σε αυτούς που σας κρίνουν
πολιτικά, να πετάτε λάσπη μέσα από τις εφημερίδες σας και τα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης; Είναι μήπως μέσα στην “ευσέβειά” σας, να πιέζετε ανθρώπους που δεν το αισθάνονται, να κάνουν ναμάζι; Είναι μήπως μέσα στην “ευσέβειά” σας, λόγω του μίσους, της οργής και της μεγαλομανίας σας να διακατέχεστε από την λογική του “εμείς κυβερνάμε εδώ, όποιον θέλουμε ανατρέπουμε, και όποιον θέλουμε εξυψώνουμε“;…
Αυτοί ας συνεχίσουν να πετάνε λάσπη, εμείς ας τελειώσουμε με ένα τετράστιχο του Γιουνούς Εμρέ:
Ο δίχως μόχθο πλούσιος
Ο δίχως βιβλία λόγιος
που έχει ως κεφάλαιο την θρησκεία
τον διάβολο είχε οδηγό
Και μια υποσημείωση: Ποτέ δεν υποκλίθηκα σε κανέναν
πολιτικό-διπλωμάτη λέγοντας του “Αφέντη μου”. Και αυτό που είναι κωμικό
είναι το να με παρομοιάζουν στα μυαλά τους με τον εαυτό τους…
9/1/2013
Σχόλιο και μερικές επεξηγήσεις. To σχέδιο “θρησκευόμενη γενιά” αποτελεί δηλωμένο στόχο του Ερντογάν και φυσικά δεν αφορά μόνο την τουρκική επικράτεια… Εκεί
που γράφει για φίλιες επιθέσεις μάλλον πάει σε γνωστούς του από την
εφημερίδα Τρακιανίν Σεσί όπου έγραφε μέχρι πρόσφατα. Ως “πολιτικό
ακροβάτη” εννοεί τον Ιλχάν Αχμέτ που όντως το 2007 είχε συμβάλει στην
δημιουργία του νόμου για τους ιμάμηδες, και αργότερα πέρασε στο άλλο,
στο κόκκινο “στρατόπεδο”. Ως “εκδικητικούς θρησκευόμενους” μάλλον εννοεί
άτομα του κλίματος της εφημερίδας Μιλλέτ και όταν στο τέλος μιλά για
“αφέντη” φυσικά εννοεί τον πρόξενο…
