Η λίμνη Lago Epecuen, όμως, είχε μια ιδιαιτερότητα, που έκανε την
πόλη ένα πολυσύχναστο τουριστικό θέρετρο. Παρόμοια επίπεδα αλατιού με τη
Νεκρά Θάλασσα και δέκα φορές υψηλότερη στάθμη νερού από ό, τι
οποιοσδήποτε ωκεανός.
Οι θεραπευτικές τις ιδιότητες έγιναν γρήγορα γνωστές και μέχρι το
τέλος του 19ου αιώνα πάνω από 25.000 επισκέπτες κατέφθαναν εδώετησίως
προκειμένου να θεραπευτούν από την κατάθλιψη, τους ρευματισμούς, την
αναιμία, ακόμα και το διαβήτη.
Ο πληθυσμός της πόλης κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970 με
περισσότερους από 5.000 κατοίκους και σχεδόν 300 τουριστικές
επιχειρήσεις που ευημερούσαν.
Περίπου την ίδια εποχή, οι παρατεταμένες βροχές ανέβασαν τη στάθμη
των νερών στη λίμνη με αποτέλεσμα το 1985 να πλημμυρίσει το μεγαλύτερο
μέρος της πόλης, η οποία καλύφθηκε σιγά σιγά από νερό.
Σχεδόν 25 χρόνια αργότερα, το 2009, η ξηρασία έσωσε τη θέση της
στο υγρό κλίμα της περιοχής κι έτσι η πόλη άρχισε σιγά σιγά να…
επανεμφανίζεται!