Έσπασε τη μονοτονία, εμφανώς χολωμένος που δεν τον παίζει πια κανείς και ανέβηκε στην εξέδρα των επισήμων, με το πλαστικό φραπεδάκι στο ένα χέρι και το κινητό στο άλλο. Αφού δεν του μιλούσε κανείς κι όλοι τον έγραφαν στα υποδήματά τους...
το ΄ριξε στα τηλέφωνα και στη φραπεδούμπα.
Στο τέλος έκανε μια δήλωση της δικής του εμβέλειας, για την παρέλαση που
ήταν πολύ καλή, αφού παρέλασαν όλοι καλά μέχρι κι οι "γύφτοι απ΄το
Δενδροπόταμο" και κάτι τέτοια ακαταλαβίστικα, που θα του εξασφαλίσουν
ένα μονόστηλο σε όλες τις εφημερίδες, τα sites και τα blogs.
Ζήτησε και ...ενότητα, όταν ο ίδιος έκανε τα πάντα για να τη δυναμιτίσει
και γνώριζε πολύ καλά πως αν δεν υπήρχε αυτή η αστυνόμευση, θα γινόταν
καραγκιόζ μπερντέ η παρέλαση, από τους γραφικούς.
