είχαμε ξεμείνει από όνειρα.
Το συνειδητοποίησαν πρώτοι οι μηχανικοί, στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, όταν είδαν το περιβόητο «τρένο της πληροφορικής» να... ρίχνει άγκυρα σε καταστήματα καταναλωτικών μικροσυσκευών και τους ευέλπιδες αποφοίτους των σχετικών σχολών ΑΕΙ να βαφτίζονται «μηχανικοί πωλήσεων». Το ένιωσαν και οι αρχιτέκτονες, που είδαν να χτίζεται αυθαιρέτως το άπαν στη χώρα αυτή από τους συναδέλφους τους που «σπούδασαν να φτιάχνουν γεφύρια», τους πολιτικούς μηχανικούς.
Το είδαν και οι οικονομολόγοι, που αναγκάστηκαν να συνδράμουν στο «θαύμα του Χρηματιστηρίου» – μια «φούσκα» περίοπτη σε όποιον γνώριζε ότι δεν υπάρχει βιομηχανία ή μεγάλη επιχείρηση ενθάδε χωρίς διπλά και τριπλά βιβλία! Το είδαν και οι αγρότες, που έκαναν κομπόδεμα αφορολόγητο και παχυλό με τις επιδοτήσεις, για να τους το πάρουν πίσω «τσίφτικα» όταν το Χρηματιστήριο – όπου επένδυσαν ως... επαΐοντες – έγινε νεροτσουλήθρα!
Τώρα το διαπιστώνουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς βλέπουν ότι η μονιμότητα που τους υποσχέθηκε το πολιτικό ρουσφέτι μετατρέπεται σε ακάλυπτη επιταγή.Ναι, είναι μια χώρα χωρίς όνειρα τούτος ο τόπος. Αλλά τώρα, που βρισκόμαστε «με την πλάτη στον τοίχο», τώρα που μας ζητούν όλοι να παράγουμε και να εξάγουμε για να ορθοποδήσουμε, δεν μας μένει άλλο από το να μετατρέψουμε τον εφιάλτη σε όνειρο. Κι επειδή στα χρόνια της χρείας επιστρέφεις στα βασικά, ας αρχίσουμε από τη γη που μπορεί να μας θρέψει.
Το συνειδητοποίησαν πρώτοι οι μηχανικοί, στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, όταν είδαν το περιβόητο «τρένο της πληροφορικής» να... ρίχνει άγκυρα σε καταστήματα καταναλωτικών μικροσυσκευών και τους ευέλπιδες αποφοίτους των σχετικών σχολών ΑΕΙ να βαφτίζονται «μηχανικοί πωλήσεων». Το ένιωσαν και οι αρχιτέκτονες, που είδαν να χτίζεται αυθαιρέτως το άπαν στη χώρα αυτή από τους συναδέλφους τους που «σπούδασαν να φτιάχνουν γεφύρια», τους πολιτικούς μηχανικούς.
Το είδαν και οι οικονομολόγοι, που αναγκάστηκαν να συνδράμουν στο «θαύμα του Χρηματιστηρίου» – μια «φούσκα» περίοπτη σε όποιον γνώριζε ότι δεν υπάρχει βιομηχανία ή μεγάλη επιχείρηση ενθάδε χωρίς διπλά και τριπλά βιβλία! Το είδαν και οι αγρότες, που έκαναν κομπόδεμα αφορολόγητο και παχυλό με τις επιδοτήσεις, για να τους το πάρουν πίσω «τσίφτικα» όταν το Χρηματιστήριο – όπου επένδυσαν ως... επαΐοντες – έγινε νεροτσουλήθρα!
Τώρα το διαπιστώνουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς βλέπουν ότι η μονιμότητα που τους υποσχέθηκε το πολιτικό ρουσφέτι μετατρέπεται σε ακάλυπτη επιταγή.Ναι, είναι μια χώρα χωρίς όνειρα τούτος ο τόπος. Αλλά τώρα, που βρισκόμαστε «με την πλάτη στον τοίχο», τώρα που μας ζητούν όλοι να παράγουμε και να εξάγουμε για να ορθοποδήσουμε, δεν μας μένει άλλο από το να μετατρέψουμε τον εφιάλτη σε όνειρο. Κι επειδή στα χρόνια της χρείας επιστρέφεις στα βασικά, ας αρχίσουμε από τη γη που μπορεί να μας θρέψει.
