Αγαπημένη μου φίλη, γυναίκα εσύ που διαβάζεις αυτή τη στιγμή.
Απευθύνομαι σε εσένα που μπορεί να νιώθεις μπερδεμένη, μπορεί να
αισθάνεσαι διαφορετική, που δεν έχεις καταφέρει ακόμα να γνωρίσεις καλά
τον εαυτό σου, που χρειάζεται να πάρεις την «άδεια» για να μιλήσεις ή
για να αποφασίσεις, που φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου και διστάζεις να
τολμήσεις.
Σε εσένα που κρίνεσαι για τις επιλογές σου, σε εσένα που νιώθεις θυμό, σε εσένα που νιώθεις ακόμα πως δεν «τα έχεις καταφέρει» όπως θα θέλανε οι γύρω σου.
Σε εσένα, όποια και αν είσαι, όπως και αν σε λένε, όσα χρόνια και αν μετράς.
Σου μιλάω σαν να είσαι φίλη, ίσως σου μιλάω όπως θα μίλαγα και στον
εαυτό μου αν ήταν σήμερα είκοσι πέντε, τριάντα χρονών, και σου λέω πως
τίποτε δεν είναι πιο σημαντικό από τις πεποιθήσεις που έχουμε στη ζωή,
και κυρίως για τις πεποιθήσεις που έχουμε για εμάς τις ίδιες.
Ακριβώς
επειδή είναι πεποιθήσεις, μπορεί να μας πάρει λίγα χρόνια μέχρι να
καταλάβουμε πως δεν είναι απαραίτητα και η αλήθεια. Ό,τι πιστεύουμε για
τη ζωή δεν είναι απαραίτητα και αυτό που ισχύει, ό,τι πιστεύουμε για τον
εαυτό μας δεν είναι σίγουρα και αυτό που συμβαίνει. Είναι απλώς αυτό
που μας έχει περιγραφεί, αυτό που μας έχει υπαγορευθεί.
Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και έχει τη δική του λογική.
Είσαι μία από αυτούς τους ξεχωριστούς, μοναδικούς ανθρώπους, μία
ολοκληρωμένη προσωπικότητα που θέλει και μπορεί να ξεδιπλωθεί, να
ξεχωρίσει και να σταθεί αγέρωχη και λαμπερή. Μοναδική.
Μη φοβάσαι να βγεις μπροστά, μη φοβάσαι να δηλώσεις αυτό που είσαι, να διεκδικήσεις αυτό που θες. Όταν γνωρίζεις τον εαυτό σου δεν έχεις επιλογή από το να τον τοποθετήσεις εκεί που αξίζει.
Διαχωρίσου απ’ ό,τι νιώθεις πως δεν σου ταιριάζει,
απομακρύνσου απ’ ό,τι αισθάνεσαι ότι αποτελεί βαρίδι για την ψυχή σου,
αποδεσμεύσου απ’ ό,τι δεν σε εκφράζει και πάρε τον χώρο σου, πάρε τον
χρόνο σου για να ανακαλύψεις τον εαυτό σου σε βάθος.
Είσαι το μεγαλύτερο στήριγμα της ζωής σου, μπορείς όμως να γίνεις και ο μεγαλύτερος εχθρός σου.
Οφείλεις να βρεις τις ισορροπίες μέσα σου σε αυτές τις αντίρροπες
δυνάμεις, με όποιο κόστος. Μη θες να είσαι μόνο στήριγμα, γιατί έχεις
ανάγκη και από βοήθεια.
Μην είσαι όμως και μόνο ο εχθρός. Θα σε εξαντλήσει.
Και
όταν επιτέλους συστηθείς από την αρχή σε σένα, και αποφασίσεις πως
«αυτή» είσαι, δράσε. Μη σε απασχολεί αν οι δράσεις σου θα είναι τέλειες ή
πετυχημένες.
Ασχολήσου
μόνο με το να πηγάζουν από το απόλυτο κέντρο σου γιατί είναι οι δράσεις
σου που θα κάνουν ξεκάθαρα τα όριά σου όχι μόνο ανάμεσα σε σένα και
τους άλλους, αλλά απέναντι και στον ίδιο σου τον εαυτό.
Οι δράσεις σου είναι η απόλυτη απόδειξη ότι επιτέλους έχεις καταφέρει να κάνεις πράξεις όλα όσα έχεις αποφασίσει να πρεσβεύεις.
Θα κριθείς. Θα σε αμφισβητήσουν. Ό,τι και αν κάνεις ή αν δεν κάνεις, θα κριθείς. Και θα αμφισβητηθείς.
Δεν πειράζει.
Κλείσε τα αφτιά σου και προχώρα μπροστά. Η κριτική είναι συνέπεια της δράσης, και συχνά ομολογεί και την επιτυχία αυτής.
Και
μην ξεχνάς μέσα σε αυτό το δικό σου, προσωπικό ταξίδι εξέλιξης, να
διαλέγεις με προσοχή τα πρότυπά σου. Κοίτα γύρω σου αυτή τη στιγμή,
κοίτα πίσω σου στην ιστορία, υπάρχουν αμέτρητες γυναίκες, που μπορούν να
σε εμπνεύσουν και να σε εκφράσουν μέσα από τα «πιστεύω» και τη
φιλοσοφία τους.
Δεν είναι μόνο τα ιστορικά πρόσωπα, όλα τα πρόσωπα εξάλλου έχουν μία δική τους ιστορία.
Είναι οι γυναίκες της διπλανής πόρτας, εκείνες που ξέρουν και αλλάζουν
το παιχνίδι, εκείνες που σπάνε το φράγμα και κάνουν το περιθώριο
αφετηρία για νέα ξεκινήματα.
Είναι
η οποιαδήποτε γυναίκα που αξίζει να παρατηρείς και να
παραδειγματίζεσαι. Εμπνεύσου, μάθε, πάρε δύναμη και θάρρος από άλλες
γυναίκες.
Και κάνε και εσύ το ίδιο.
Αφουγκράσου τις γυναίκες, νιώσε τον πόνο τους, την αγωνία τους, και δείξε κατανόηση και αποδοχή.
Στήριξε
όσες χρειάζονται, και προσπέρασε όποιες δεν έχουν καταφέρει να
διαχωριστούν από την τοξικότητα του εσωτερικευμένου μισογυνισμού. Ακόμα
και εκείνες θα βρουν το μονοπάτι τους, αν οι υπόλοιπες γυναίκες ενωμένες
ρίχνουν φως στον δρόμο της ομόνοιας.
Οι γυναίκες μαζί, αγαπημένες και ενωμένες, μπορούμε να είμαστε καλύτερες απ’ ό,τι απέναντι η μία στην άλλη και ανταγωνιστικές.
Είμαστε άξιες, είμαστε δυνατές, είμαστε απαραίτητες, αρκεί να ξεκινήσουμε όντας αληθινές και τολμηρές.
Σιγά
σιγά, βήμα βήμα, μα πάνω απ’ όλα χέρι με χέρι. Να θυμάσαι πάντα πως ο
απώτερος στόχος μας στο ταξίδι της ζωής είναι να μη σταματήσουμε ποτέ
να… ψάχνουμε.
