«Όταν θυμώνω δεν μιλάω, δεν μιλάω, αλλά αν αποφασίσω να ανοίξω το στόμα μου, καλύτερα να μην είσαι εκεί».
Αυτή την ατάκα θα μπορούσαμε να την έχουμε πει σχεδόν όλες μας : για κάποιο περίεργο λόγο, ειδικά εμείς οι γυναίκες καταπιέζουμε το θυμό μας και δυσκολευόμαστε να τον εκφράσουμε.
Και τα αποτελέσματα, όπως όλες έχουμε διαπιστώσει, είναι ολέθρια: αποφασίζουμε
να μιλήσουμε για όσα μας θυμώνουν συνήθως όταν έχουν ήδη «μαζευτεί»
πολλά, το κάνουμε με το χειρότερο τρόπο, την πιο ακατάλληλη στιγμή, ίσως
και στους λάθος ανθρώπους και καταλήγουμε να πληγώνουμε τόσο τους γύρω
μας όσο και τον ίδιο μας τον εαυτό.
Μετά όμως από κάθε τέτοιο ξέσπασμα, τις περισσότερες φορές αντί να νιώσουμε απελευθερωμένες από αυτό το τεράστιο συναισθηματικό φορτίο που μας βάραινε, καταλήγουμε να αισθανόμαστε άδειες ή ακόμα χειρότερα, ένοχες που βγάλαμε από μέσα μας όλα αυτά που είχαν μαζευτεί.
Υπάρχει
άραγε τρόπος να εκτονώνουμε το θυμό μας χωρίς να καταλήγουμε τσακωμένες
με όσους αγαπάμε αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό; Ναι, υποστηρίζει ακράδαντα μια Γερμανοαμερικανίδα coach και οπαδός του Νόμου της Έλξης.
Η
Melody Fletcher, συγγραφέας του βιβλίου Deliberate Receiving –
Finally,the Universe Makes Some Freakin’ Sense και ειδικός στον Νόμο της
Έλξης, όπως δηλώνει, λέει πως όταν φωνάζουμε θυμωμένες στο σύντροφό μας
ή χτυπάμε με δύναμη το χέρι στο γραφείο στη δουλειά, τότε η οργή μας
είναι σίγουρα καταστροφική.
Σύμφωνα με την ίδια όμως, υπάρχει και δημιουργικός τρόπος να εξωτερικεύσουμε το θυμό μας.
Βασική
προϋπόθεση είναι να αντιληφθούμε ότι όλο αυτό δεν έχει να κάνει με
όποιον μας δημιούργησε αυτό το συναίσθημα, αλλά με εμάς τις ίδιες.
«Το
πιο σημαντικό όταν εξωτερικεύουμε το θυμό μας δεν είναι να δείξουμε
στον άλλο [όποιος κι αν είναι αυτός] τι έχει κάνει στραβά, ώστε να το
διορθώσει».
Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε έρμαιο ούτε των καταστάσεων ούτε οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου.
«Όλο
αυτό έχει να κάνει με την απόφασή μας να μην επιτρέπουμε σε κανέναν και
σε τίποτα να μας χειραγωγεί και να μας δημιουργεί συναισθήματα που δεν
θέλουμε.
Μπαίνοντας
σε αυτό τον τρόπο σκέψης, τελικά έλκουμε κοντά μας ανθρώπους που δεν
θέλουν ούτε να μας πληγώνουν ούτε να μας ελέγχουν».
Σύμφωνα με την ειδικό, οι 3 κανόνες για να εξωτερικεύουμε το θυμό μας με δημιουργικό τρόπο είναι :
1. Εκφράζουμε το θυμό μας μ-ό-ν-ε-ς μας
Όσο
περήφανες κι αν είμαστε για την ψυχραιμία με την οποία διαχειριζόμαστε
ανθρώπους και καταστάσεις, δεν υπάρχει περίπτωση να μην θυμώνουμε, πολύ
απλά γιατί ο θυμός είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα, το οποίο έχουμε όλοι
μέσα μας.
Απλώς
συνήθως κάποιος άλλος άνθρωπος αναλαμβάνει να τον ενεργοποιήσει. Έτσι,
λέει η Fletcher, σίγουρα βοηθάει να κατευθύνουμε τα βέλη μας προς το
άτομο που μας έχει θυμώσει, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν ωφελεί καμία από τις
δύο πλευρές το να εκφράσουμε την οργή μας όταν ο άλλος είναι παρών.
«Είναι
προτιμότερο να κλειστούμε σε ένα δωμάτιο, να φανταστούμε ότι βρίσκεται
απέναντί μας και να του πούμε όλα όσα θέλουμε ή ακόμα και να του
γράψουμε ένα γράμμα – το οποίο δεν θα του δώσουμε ποτέ».
Αυτό είναι σημαντικό
γιατί ακόμα κι όταν είμαστε έξαλλες, αν ο άλλος είναι παρών, ποτέ δεν
λέμε όλα όσα έχουν μαζευτεί μέσα μας, αφού πάντα έχουμε στο πίσω μέρος
του μυαλού μας ότι δεν θέλουμε να πληγώσουμε τον άνθρωπο που εκείνη τη
στιγμή βρίσκεται απέναντί μας, όσο κι αν πιστεύουμε ότι θα του άξιζε.
Επιπλέον, σπάνια κάποιος που δέχεται μια λεκτική επίθεση θα καθίσει με σταυρωμένα χέρια:
είτε θα απαντήσει με επιπλέον θυμό είτε θα αποτραβηχτεί έχοντας δεχτεί
το λάθος του. Και στις δύο περιπτώσεις όμως αυτό θα μας φρενάρει από το
να πούμε όλα όσα θέλουμε.
«Αν θέλετε να τα βγάλετε όλα από μέσα σας, πρέπει να είστε μόνοι»,
τονίζει η συγγραφέας. Ο θυμός είναι ένα τοξικό συναίσθημα και καλά θα
κάνουμε να βεβαιωνόμαστε ότι διώχνουμε από μέσα μας ακόμα και τη
τελευταία του σταγόνα…
2. Δεν λογοκρίνουμε αυτά που βγαίνουν από μέσα μας
Από
τη στιγμή που ο θυμός είναι σαν ένα τοξικό απόβλητο, δεν υπάρχει
περίπτωση όπως κι αν τον εκφράσουμε, να είναι όμορφος, λέει η Fletcher.
«Όλα αυτά που θα βγουν θα είναι άσχημα. Μπορεί να πείτε πολύ άσχημα
πράγματα, μπορεί να μιλήσετε με τρόπο που δεν πιστεύατε ότι θα το κάνατε
ποτέ. Μην λογοκρίνετε όμως τον εαυτό σας ούτε στιγμή.
Βγάλτε
τα όλα έξω – θυμηθείτε, κανείς άλλος δεν είναι εκεί για να σας κρίνει
και κανείς δεν θα το ξέρει. Πρέπει να είστε ειλικρινείς για όσα νιώθετε,
ώστε να βγάλετε από μέσα σας, να τα αφήσετε πίσω και να προχωρήσετε
μπροστά. Και μην ξεχνάτε, το ότι έχετε θυμώσει με κάποιον δεν σημαίνει
ότι δεν τον αγαπάτε και δεν νοιάζεστε για εκείνον».
3. Έχουμε το δικαίωμα να θυμώσουμε με οποιονδήποτε – εκτός από εμάς τις ίδιες
Οι
περισσότεροι πελάτες της Fletcher πέφτουν στην παγίδα να τα βάζουν με
τον εαυτό τους όταν εκφράζουν την οργή τους, ακόμα κι όταν κανείς δεν
είναι εκεί να τους κρίνει. «Έχετε το δικαίωμα να θυμώσετε με
οποιονδήποτε και οτιδήποτε, αλλά ποτέ μα ποτέ μην κατευθύνετε το θυμό
σας προς εσάς.
Πολύ
συχνά νιώθουμε ενοχές επειδή έχουμε θυμώσει και τότε εξοργιζόμαστε με
τον εαυτό μας ακόμα περισσότερο. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως, είναι
σαν να μην μας επιτρέπουμε να νιώθουμε κάτι που εξ ορισμού νιώθουμε
όντας άνθρωποι.
Το
μόνο που καταφέρνουμε με αυτόν τον τρόπο είναι να ταΐζουμε το θυμό μας
με επιπλέον αρνητικά συναισθήματα και να παγιδευόμαστε σε έναν φαύλο
κύκλο οργής και ενοχών».
«Αφού
βγάλετε από μέσα σας όλο το θυμό που νιώθετε, μπορεί να θέλετε να
κλάψετε, να φωνάξετε ή να κοιμηθείτε. Τιμήστε τα συναισθήματά σας και
κάντε ό,τι χρειάζεται. Αργά ή γρήγορα, θα νιώσετε καλύτερα.
Οι περισσότεροι πελάτες μου», αποκαλύπτει η Γερμανοαμερικανίδα coach, «νιώθουν
μια ψυχική ανάταση, κάποιοι μάλιστα την ίδια κιόλας μέρα. Αυτό σημαίνει
ότι έχουν διώξει από μέσα τους όλο τον αρνητισμό και σηματοδοτεί το
πέρασμά τους σε νέο, ανώτερο ενεργειακό επίπεδο».
