Θεραπείες Ψυχής: Η ισορροπία είναι η Στάση ζωής μου

Ζαλίστηκα. Μπερδεύτηκα. Κάνε το πείραμα και βάλτε στην αναζήτηση τη λέξη «αυτοπεποίθηση» στο διαδίκτυο ή στα social media. Ε ρε τι έχεις να δεις. Ό,τι τραβάει η ψυχή σου. Κυριολεκτικά όμως. Τι προτιμάς;

Προσπάθησε κ άλλο. Προσπάθησε ξανά. Πάλεψε για αυτό που θέλεις να πετύχεις στη ζωή σου. Εστίασε στο στόχο. Ο στόχος μετράει. Ο στόχος είναι εκεί πάνω από το κεφάλι σου κάθε μέρα, να σου λέει πόσο μακριά ή κοντά είσαι. Ναι φίλε μου! Κι αν δεν έχω τις ικανότητες ακόμη; Πώς τις καλλιεργώ; Κι αυτό το παρελθόν που με κατατρέχει; Μία κουβέντα είναι να το αφήσεις πίσω και να κοιτάξεις μπροστά. Πώς το βάζω πίσω; Αφού με κυνηγάει, με στοιχειώνει σε κάθε μου βήμα (my shadow selves!). Πες μου πώς να το αφήσω πίσω; Με κουκούλωμα ή με αποδοχή και δουλειά πάνω στα θέματα του παρελθόντος;

Το σύμπαν θα σου φέρει αυτό που θέλεις, αυτό που πρεσβεύεις, αυτό που δηλώνεις δυνατά στο σύμπαν. Συγνώμη φίλοι μου που θα σας στεναχωρήσω, αλλά το σύμπαν θα σου φέρει αυτό που θέλεις, όταν είσαι έτοιμος. Και μόνο με δηλώσεις, δεν γίνεσαι έτοιμος. Χρειάζεται παραπάνω δουλειά, από το, απλά ξυπνάω το πρωί και λέω στον καθρέφτη μου: «Φτου μου, Ζήτω, Είμαι όμορφος και υγιής!». Χρειάζεται να προσπαθήσω να κάνω πράξεις όσα σκέφτομαι. Αλλιώς μια χαρά το σύμπαν μου γυρίζει την πλάτη και πάει στον επόμενο που είναι έτοιμος. Μεταξύ μας, και είναι προσωπική μου άποψη, το σύμπαν, δεν είναι παρά η ενεργοποίηση των δυνάμεων που όλοι έχουμε μέσα μας.

Ναι, είμαι ευχαριστημένος που έχω χέρια και πόδια να περπατάω και νερό και ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι. Δε λέω. Δεν είναι τίποτα δεδομένο ειδικά στις μέρες μας. Αλλά συνεχώς να ζεις με το «πάλι καλά που δεν πάθαμε και τίποτα!»; Μου ακούγεται κάπως. Θέλω κάποιες φορές να σιχτιρίσω. Να πω «Άντε στο καλό και εσύ κι ο γρύλος σου!». Δεν μπορώ να νιώθω ενοχές γι’ αυτό. Και αφορισμούς τύπου «Α πα πα! Δεν τον μπορώ, μας γέμισε αρνητική ενέργεια!». Το θέμα είναι να μην ζεις μέσα στις αρνητικές σκέψεις όλη μέρα, όχι να αισθάνεσαι άσχημα που τις κάνεις κάποιες φορές. Επίσης να θυμάστε ότι δικαζόμαστε για τις πράξεις μας, όχι για τις σκέψεις μας.

Για αρκετή ώρα, κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια και πόδια και ακούς κάποιον ήχο (εάν είναι καθοδηγούμενος) ή τίποτα εάν το κάνεις μόνος σου. ΟΚ! Εάν εγώ τώρα έχω κάποια δόση από αγχώδη διαταραχή, ή είμαι κιναισθητικός (που σημαίνει δεν μπορώ να κάτσω στα αυγά μου για πολύ ώρα) τι κάνω; Είμαι αποτυχημένος που δεν μπορώ να διαλογιστώ για μία ώρα; Όχι βέβαια. Το προσαρμόζω σε εμένα. Στο χρόνο μου, στο στυλ μου, σιγά – σιγά και με σεβασμό στον εαυτό μου και στη δική μου ταυτότητα. Προσέξτε επίσης τα λόγια που ακούτε, γιατί όντως δίνουν εντολές στο υποσυνείδητο. Κι αν κάτι σας χτυπάει μέσα σας, αλλάξτε το. Μην τα καταπίνετε όλα αμάσητα.
Ας εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ. Ο διαλογισμός είναι πολύ καλός, ειδικά εάν έχεις πολύ άγχος, είναι ιδανικός. Προσαρμόστε το όμως. Καλύτερα στην αρχή να κάνετε ομαδικό. Σιγά σιγά, πάμε βαθύτερα. Καλές και οι θετικές δηλώσεις. Να πηγάζουν όμως από μέσα σου και από τα δικά σου θέματα. Εκείνα που χρειάζεται να αντιμετωπίσεις.
Για παράδειγμα, λέει «Η ζωή μου τώρα είναι δημιουργία και χαρά» ενώ είναι στο νοσοκομείο και χαροπαλεύει. Δεν κολλάει, πώς να το κάνουμε; Καλύτερα να πει: «Βρίσκω τώρα την δύναμη να αντεπεξέλθω στις προκλήσεις της ζωής μου!». Δεν είναι όλα για όλους. Το θέμα είναι να είσαι αληθινός με τον εαυτό σου και να ακουμπάς όλα σου τα συναισθήματα.
Να τα αγκαλιάζεις. Να τα κατανοείς. Να τους δίνεις χώρο για να εκφραστούν. Άλλωστε, αυτό σημαίνει και η συγχώρεση που είναι το ζητούμενο στο τέλος (συν – χωρώ). Αλλιώς πάνε και τρυπώνουν εκεί που δεν φαντάζεσαι και μας βάζουν τρικλοποδιές στην πορεία μας. Και άντε τώρα να δεις αυτό, από που ξεφύτρωσε.
Υπάρχουν μέρες που στη θεραπευτική μου πρακτική, μπορεί μία ολόκληρη ώρα να ακούω (με ενεργητική ακρόαση εννοείται), έναν συμβουλευόμενό μου να παραπονιέται και να γκρινιάζει για ό,τι δεν του αρέσει και έχει μπουχτίσει στη ζωή του. Αυτό να δείτε πόσο ανακουφιστικό είναι για εκείνον! Και ας γεμίζει την ατμόσφαιρα αρνητική ενέργεια. Το έχει ανάγκη ο άνθρωπος. Αμάν πια! Οι θεραπευτικές πρακτικές είναι σαν τα χάπια. Δεν είναι όλα για όλους.
Προσοχή εκεί έξω. Δεν κάνει το Depon για πάσα νόσο. Βέβαια, εάν πάρεις κάποια στιγμή σε λογική δόση, κακό δεν θα σου κάνει, αλλά δεν θα δεις και σημαντική βελτίωση. Έτσι είναι και οι Θεραπείες ψυχής. Balance, φίλοι μου. Ισορροπία και γνώση. Να «ακούτε» τον εαυτό σας. Αλλά μην μείνετε «κολλημένοι» σε ό,τι σας λέει.
Αναζητήστε, ρωτήστε, δώστε σημασία στο τι έχει νόημα για εσάς κάθε φορά. Εμπιστευτείτε ανθρώπους που σας εμπνέουν, αλλά έχουν και τα προσόντα να σας βοηθήσουν. Να θυμάστε ότι το Depon δεν μπορεί να αντιμετωπίσει όλες τις ασθένειες. Σε μερικές περιπτώσεις, χρειάζεται μια πιο δυνατή θεραπεία, από ειδικούς, με σεβασμό και γνώση της κατάστασής μου. Υπάρχουν και τραύματα στη ζωή, που θέλουν ειδικούς διορθωτικούς χειρισμούς.
Όλα, μα όλα, αντιμετωπίζονται στη ζωή. Ναι, το πιστεύω αυτό. Αλλά όχι μαγικά. Η μαγεία, χρειάζεται μαζί με κατάλληλη δράση και στάση ζωής. Έκαστος στο είδος του λοιπόν. Και να θυμάστε. Η Ισορροπία είναι στάση ζωής.