Θαλασσοφοβία: Η φοβία για τα σκοτεινά, βαθιά νερά του ωκεανού

Νιώθετε τρόμο κάθε φορά που σκέφτεστε πόσο απέραντος και βαθύς και σκοτεινός είναι ο ωκεανός; Συνοδεύεται αυτό το αίσθημα από έναν κόμπο στο στομάχι; Είχατε ποτέ εφιάλτη ότι στεκόσασταν σε μια παραλία και ξαφνικά συνειδητοποιήσατε ότι ένα τεράστιο κύμα έρχεται πάνω από το κεφάλι σας;
Ανατριχιάζετε απλά και μόνο στην ιδέα ότι καρχαρίες και φάλαινες και τεράστια καλαμάρια κολυμπούν μαζί σας στην σκοτεινή βαθιά θάλασσα; Αν η απάντηση είναι «ναι», τότε μπορεί να έχετε θαλασσοφοβία.

Η θαλασσοφοβία αναφέρεται σε έναν βαθύ, παράλογο φόβο για την απεραντοσύνη του ωκεανού και για το τι κρύβεται στα σκοτεινά νερά του. Είναι διαφορετική από την υδροφοβία, που είναι ο φόβος πλημμύρας και κάθε άλλος τύπος νερού, ακόμα και της μπανιέρας. Η υδροφοβία είναι ο βασικός φόβος του νερού και μπορεί να είναι τόσο έντονος που οι άνθρωποι φοβούνται ακόμα και να πιουν νερό.

Και μπορεί η υδροφοβία να μας φαίνεται παράλογη, αλλά πολλοί θα πουν πως η θαλασσοθεραπεία δεν είναι. Ο ωκεανός πράγματι είναι βαθύς και σκοτεινός και κρατά ακόμα πολλά μυστικά. Για την ακρίβεια, πάνω από τους μισούς ενήλικες θεωρείται ότι έχουν κάποια μορφή θαλασσοθεραπείας.

Αν και πρόκειται για μια αναγνωρισμένη μορφή φοβίας, οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμα προσδιορίσει την άμεση αιτία της θαλασσοθεραπείας. Αν το δούμε υπό ψυχαναλυτικό πρίσμα, ίσως ο φόβος κάθε σκοτεινής, ανεξερεύνητης περιοχής μπορεί να υποδεικνύει το φόβο του ασυνειδήτου.
Μια διαφορετική εξήγηση θα μπορούσε να περιελάμβανε κάποιο τραυματικό γεγονός της παιδικής ηλικίας που έχει σχέση με νερό. Ίσως έναν παραλίγο πνιγμό. Ή μια κακή ανάμνηση με κύματα ή με τσούχτρα. Ή ίσως και να μην απολαμβάνατε ποτέ τα μεγάλα ψάρια στο ενυδρείο, γιατί είχατε ήδη προσέξει τα τρομακτικά δόντια τους.
Κάποιοι άλλοι θα ισχυριστούν ότι ταινίες όπως τα Σαγόνια του Καρχαρία, η Άβυσσος και ο Τιτανικός προκαλούν μαζικές κρίσεις θαλασσοφοβίας. Ακόμα κι αν δεν ισχύει αυτό, σίγουρα τέτοιες ταινίες δεν βοηθούν.

Αν όσα έχουν μέχρι στιγμής περιγραφεί παραπάνω σας κάνουν να νιώθετε ναυτία, αυτό είναι το κύριο σύμπτωμα της θαλασσοφοβίας. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί και να αποφεύγετε μεγάλους όγκους νερού γενικά. Μπορεί επίσης να σκέφτεστε με εμμονικό τρόπο τρομακτικά σενάρια που περιλαμβάνουν την βαθιά, μπλε θάλασσα και να δυσκολεύεστε να ξεκολλήσετε από εκεί το νου σας.
Είναι πολύ πιθανό μάλιστα να βιώνετε ταχυπαλμία, λαχάνιασμα και κρύο ιδρώτα μόνο στην ιδέα της κολύμβησης ή του ταξιδιού με πλοίο. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί εμετός, ζαλάδα και κρίση πανικού. Και τα τελευταία αυτά συμπτώματα δεν προέρχονται από την κίνηση της θάλασσας, αλλά από την σκέψη και ιδέα της και μόνο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα ξεπεράσουν πλήρως τον φόβο αυτό, ακόμα κι αν είναι μικρός. Υπάρχουν όμως αρκετές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο της φοβίας – και ίσως να βρείτε τη δύναμη ακόμα και να κάνετε καταδύσεις με κάποιον ειδικό.
Η υπνοθεραπεία περιλαμβάνει την ύπνωση, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι τη ρίζα του προβλήματος. Με τον καιρό, μόλις η ρίζα αυτή αναγνωριστεί, μπορεί να ξεριζωθεί. Ο νευρογλωσσικός προγραμματισμός περιλαμβάνει την επανεκπαίδευση του νου για να δημιουργηθεί μια εντελώς διαφορετική απόκριση στο ερέθισμα και όχι φόβο. Διάφορες άλλες μορφές ψυχοθεραπείας επίσης όπως η cbt (η γνωστική-συμπεριφοριστική) και η ψυχοδυναμική μπορούν να σας βοηθήσουν να βουτήξετε στο ασυνείδητό σας και να βρείτε τι είναι αυτό που κρύβει και σας προκαλεί και την θαλασσοθεραπεία.