Σελίδες

Thessaloniki video tour

16/12/18

Ο Rocky Marciano είναι η ιστορία του μποξ




Όταν μιλάμε για μποξ εννοούμε Rocky. Αλλά καμία σχέση με αυτόν που νομίζεις... Ο Rocco Francis Marchegiano (που καθιερώθηκε ως Rocky) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πρωταθλητές της πυγμαχίας στον πλανήτη. Η ιστορία του -στο φινάλε τραγική- είναι θρυλική, ενώ η καριέρα του άγγιξε το απόλυτο όνειρο κάθε αθλητή: Αήττητος. Ούτε ένας χαμένος αγώνας.

Από πού προέρχεται το Rocky;

Γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1923 στο Μπρόκτον της Μασσαχουσέτης, από ένα ζευγάρι Ιταλών μεταναστών, τον Pierino και την Pasqualina Marchegiano. Περνά την παιδική του ηλικία παίζοντας μπέιζμπολ και ποδόσφαιρο ώσπου έφηβος πια, ανακαλύπτει ένα γυμναστήριο πυγμαχίας κοντά στο σπίτι του. Εγκαταλείπει το σχολείο και ασχολείται εντατικά με την πυγμαχία. Το 1943 κατατάσσεται στο ναυτικό και με το τέλος του πολέμου, το 1946, αντιπροσωπεύει το ναυτικό σε ένα ερασιτεχνικό τουρνουά πυγμαχίας των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Rocco Francis Marchegiano γεύτηκε την πρώτη του επίσημη νίκη στο ριγκ.

Στις 17 Μαρτίου 1947, εμφανίζεται για πρώτη φορά σε επαγγελματικούς αγώνες και αποκτά φήμη κερδίζοντας τον Lee Epperson με νοκ-άουτ στον τρίτο γύρο. Τότε αλλάζει το όνομά του έπειτα από ένα περίεργο επεισόδιο και χωρίς τη θέλησή του: ο σπορτκάστερ δεν μπορούσε να προφέρει το όνομα Marchegiano (Μαρκετζιάνο), και τον ανέφερε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα Marciano (Μαρτσιάνο). Την επόμενη σεζόν κερδίζει όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος με κορυφαία στιγμή το νοκ-άουτ στον τέταρτο γύρο κόντρα στον κορυφαίο μποξέρ της εποχής Ted Lowry. Ο αναβαπτισμένος "Marciano", από Rocco γίνεται Rocky (φτιαγμένος από βράχο) κάτω από τις ιαχές του κοινού. Με αυτό το νέο ονοματεπώνυμο, ως Rocky Marciano, ξεκίνησε να γράφει την Ιστορία του παγκόσμιου μποξ!





Στον τελικό της 12ης Ιουλίου 1951 στέλνει τον Rex Layne -αδιαφιλονίκητο φαβορί κάθε πυγμαχικής σεζόν- στα αζήτητα. Λίγο νωρίτερα στην ίδια χρονιά, ο Rocky έχει διαλύσει και τον έτερο διεκδικητή του τίτλου, Joe Louis.



Στις 23 Σεπτεμβρίου 1952 ο Marciano βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν ακόμη πρωταθλητή βαρέων βαρών, τον Joe Walcott, βγάζοντάς τον λιπόθυμο στον 13ο γύρο. Ο Rocky Marciano ανακηρύχθηκε ως νέος πρωταθλητής βαρέων βαρών. Την επόμενη χρονιά, ο Walcott ζήτησε μια ρεβάνς, αλλά η εκδίκηση που ήθελε να πάρει πήγε στράφι από τις γροθιές του Rocky: νοκ-άουτ από τον πρώτο γύρο.

1953, 1954 και 1955, άλλοι τρεις διεκδικητές του τίτλου (Ronald La Starza, Ezzard Charles και Don Cockell) παραδόθηκαν στα γρονθοκοπήματα του Marciano.




Καμπανάκι τελευταίου γύρου...
Ο Rocky Marciano εγκαταλείπει την πυγμαχία

Ανακοινώνει επίσημα την "συνταξιοδότησή" του στις 27 Απριλίου 1956. Από εκείνη τη στιγμή που κρέμασε τα γάντια του και μέχρι τις μέρες μας, ο Rocky παραμένει στην ελίτ των αθλητών πυγμαχίας, με το ακατανίκητο ρεκόρ των 49 συνεχόμενων νικηφόρων αγώνων.
61 χρόνια μετά, το αήττητο σπάει (50-0) από τον Floyd Mayweather εναντίον του Conor McGregor.
Ο τραγικός, πρόωρος θάνατός του

Ο Rocky πέθανε υπό δραματικές συνθήκες παραμονή των 46ων γενεθλίων του, όταν το ιδιωτικό του αεροπλάνο, ένα Cessna 172, συνετρίβη στα βουνά της Αϊόβα κάτω από συνθήκες που ήταν απαγορευτικές για πτήσεις, ακόμη και για τον έμπειρο και έμπιστό του πιλότο, Glenn Belz.
Το άγαλμα του Rocky Marciano

Υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο στον Rocky Marciano, στη χώρα καταγωγής του, την Ιταλία. Από το 1990, το άγαλμά του κοσμεί το κέντρο της πόλης Ripa Teatina.