Κι αυτό δεν είναι άλλο από τον τρόπο που η Γουάλερ-Μπριτζ παίρνει τα κλισέ μια ιστορίας για την εμμονή μιας πράκτορα της ΜΙ6 με μια πληρωμένη δολοφόνο (και το αντίθετο) και τα διαποτίζει με ένα απολαυστικό απροσδόκητο χιούμορ και μπλέκοντας τον μεγεθυμένο κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος και των παγκόσμιων συνομωσιών με αυτόν ενός κανονικού ζευγαριού στο Λονδίνο του σήμερα.
Αυτό που κάνει τη σειρά αληθινά συναρπαστική, όμως, είναι το παιχνίδι ανάμεσα στις δύο βασικές ηρωίδες, που είναι απόλυτα γοητευτικό και δύσκολο να περιγράψεις. Η δυναμική της σχέσης των δύο χαρακτήρων που αν δεν βρίσκονταν στις αντίθετες πλευρές του νόμου θα μπορούσαν να είναι οι καλύτερες φίλες ή ακόμη κι ερωμένες.
Η Τζόντι Κόμερ και η Σάντρα Ο δίνουν σάρκα και πνεύμα στους χαρακτήρες τους με τον καλύτερο τρόπο και η μεταξύ τους δυναμική και τα γεγονότα που την καθορίζουν σε κρατά συνεχώς στην άκρη της καρέκλας σου εναλλάσσοντας το χαμόγελο με την αγωνία.
Και κάπως έτσι, το «Killing Eve» υπονομεύει και την ίδια στιγμή ξεπερνά τις προσδοκίες σου, κατορθώνοντας να γίνει μια από τις πιο φρέσκες τηλεοπτικές εμπειρίες της χρονιάς, η οποία πριν καλά καλά ολοκληρώσει τον πρώτο της κύκλο, και με τα ratings να ανεβαίνουν επεισόδιο με επεισόδιο, ανανεώθηκε για μια ακόμη σεζόν.