1929 και 1933 κατά τη διάρκεια του μεγάλου οικονομικού κραχ, το οποίο οδήγησε στην ανεργία εκατομμύρια Αμερικανούς.
Εκείνη τη περίοδο το πιο δημοφιλές μέσο ψυχαγωγίας, καθότι προσιτό για όλα τα εισοδήματα, ήταν ο κινηματογράφος.
Όσοι λοιπόν ήθελαν να συνδυάσουν άρτο και θέαμα κατέφευγαν στην
οικονομική λύση του ποπκόρν, το οποίο παρασκευαζόταν σε αυτόματα
μηχανήματα.
Συνήθως οι πλανόδιοι πωλητές ποπκόρν έστηναν τους πάγκους τους σε κεντρικούς δρόμους, κοντά σε μαγαζιά, κινηματογράφους και άλλα δημόσια θεάματα αφού εκεί είχαν περισσότερη πελατεία που έδειχνε να λατρεύει τη μυρωδιά του καμένου βουτύρου με το οποίο περιέχυναν τα ποπκόρν. Οι πωλητές αποκόμιζαν κέρδη μέχρι και 2500%.
Συνήθως οι πλανόδιοι πωλητές ποπκόρν έστηναν τους πάγκους τους σε κεντρικούς δρόμους, κοντά σε μαγαζιά, κινηματογράφους και άλλα δημόσια θεάματα αφού εκεί είχαν περισσότερη πελατεία που έδειχνε να λατρεύει τη μυρωδιά του καμένου βουτύρου με το οποίο περιέχυναν τα ποπκόρν. Οι πωλητές αποκόμιζαν κέρδη μέχρι και 2500%.
Πρόσφατα ο πρόεδρος της Sony pictures πρότεινε στους αιθουσάρχες να διαθέτουν και πιο υγιεινά γεύματα, όπως γιαούρτια και φρουτοσαλάτες! Κι αυτό διότι παρόλο που το ποπκόρν φαίνεται να είναι ένα ελαφρύ γεύμα, στην πραγματικότητα μία μεγάλη μερίδα έχει ως και 1.800 θερμίδες.
