Ιστορία της χώρας επί εποχής Ψυχρού Πολέμου, η οποία παρότι η τότε Γιουγκοσλαβία θεωρούνταν ότι είχε ένα καθεστώς που «έρεπε» προς τον κομουνισμό και το αποκαλούμενο ως «ανατολικό μπλοκ», πάντα ακολουθούσε ανεξάρτητη πολιτική.
Η αναφορά αυτή έχει μεγαλύτερη σημασία καθώς έγινε μιλώντας στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Sputnik, ενώ υπό συζήτηση βρίσκεται η προμήθεια ρωσικής προέλευσης συστημάτων αντιβαλλιστικής και αντιαεροπορικής προστασίας, τύπου S-300 (κωδικός NATO: SA-10 Grumble) της Almaz-Antey, την οποία παρέπεμψε στο μέλλον, αναφέροντας ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη λεπτομέρεια προς κοινοποίηση.
Ο υπουργός δήλωσε ότι η Σερβία πρέπει να γίνει ισχυρότερη στρατιωτικά ώστε να αποτρέψει ενδεχόμενες σκέψεις σε περίπτωση που ανακύψουν εχθρικές ενέργειες από γειτονικά κράτη. Θεωρείται πλέον δεδομένο, ότι η Σερβία επιθυμεί την ενσωμάτωσή της στους δυτικούς θεσμούς συνεργασίας και – ενδεχομένως – ασφάλειας, καθώς πιθυμεί να ενταχθεί στην ΕΕ, όχι απαραίτητα όμως και στο ΝΑΤΟ, ως «ουδέτερο» κράτος.
Απλά, οι Σέρβοι έχοντας ανοικτό ακόμα το μέτωπο του Κοσόβου, διαμηνύουν σε όλους τους τόνους προς τη Δύση την επιθυμία τους, όχι όμως ξεπουλώντας τα εθνικά τους συμφέροντα. Οπότε, μετά τα μαχητικά MiG-29 (μήπως η καθυστέρηση στην παράδοση είναι «πολιτική» και η Μόσχα ενοχλείται από τη σερβική «ουδετερότητα», καθώς χρειάζεται συμμάχους;), το Βελιγράδι προσπαθεί εμφανώς να χρησιμοποιήσει μια ακόμη εξοπλιστική προμήθεια ως διπλωματικό χαρτί, με το κεντρικό μήνυμα ότι δεν της έχει αφεθεί άλλη επιλογή.
